________________
[3]
જેવી રીતે જવા (અનાય) પાપકા માં પ્રવૃત્તિ કરે છે તેવી રીતે નિશ્ચે મવડે પણ શુભ કાર્યમાં પ્રવૃત્તિ કરતા નથી. તે એક ક્ષણ માત્ર પણ જો ધમ કાયમાં તેવી પ્રવૃત્તિ કરે તે આલાકમાં કાઈ પણ જીવ દુ:ખી ન થાય ૨૯
જે પ્રાપ્ત થયે છતે દુઃખા દૂર જાય છે અને સુખા નજીક આવે છે, જે જીવ ! એવા ગુણાલય (ગુણના સ્થાનરૂપ) જિને – “મને વિષે શા માટે પ્રમાદ કરે છે ? ૩૦
હા હા ઈતિ ખેદે ! મહાપ્રેમાદનું આ સર્વ વિસ્તૃભિત છે કે જેથી કાનને નેત્ર છતાં પણ આ જીવ સાંભળતા નથી અને જોતા પણ નથી. ૩૧
એ મહાપ્રેમાદ મેહરાજાના સેનાની છે, સુખીજનાને ધમાં વિઘ્ન કરનારા દુરાત્મા છે. સવ જીવાના એ મહા મોટા રિપુ (શત્રુ) છે. અહા એ મહાષ્ટકારી હકીકત છે. ૩૨.
આ પ્રમાણે જણીને રે ૯૧ ! તુ નિરતને માટે પ્રમાદને તજી દે-મૂકી દે કે જેથી સમ્યગ જિનચરણની સેવાનુ` રમ્ય એવું ફળ પામે (પ્રાપ્ત કરે) ૩૩.
ઇતિ પ્રમાદપરિહારકુલક સાથ
સપૂ.