________________
[२३]
सं. छाया - रूपमशाश्वतमेतद्, विद्युल्लताचञ्चलं जगति जीवितम् । सन्ध्यानुरागसदृश, क्षणरमणीयं च तारुण्यम् ||३६||
(गु. ला.) È छ्त्र ! म शरीरनु सैौन्दर्य अस्थिर છે, જગમાં જીન્દગી વીજળીના જેવી ચંચળ છે, અને જીવાની સાયંકાલના પંચવર્ણા રંગ જેવી ક્ષણમાત્ર રમણીય છે; માટે તે અસ્થિર અને ચંચળ અને ક્ષણભંગુર ભાવાના સેવક ન બનતાં પ્રભુસેવામાંજ ચિત્ત
राम. ३९.
गयकण्णचंचलाओ, लच्छीओ तिअसचावसारिच्छं । विसयसुहं जीवाणं, बुज्झसु रे जीव ! मा मुज्झ ॥३७॥ सं. छाया - गजकर्गचञ्चला लक्ष्म्यस्त्रिदशचापसदन | विषयसुखं जीवानां, बुध्यस्व रे जीव ! मा मुझ ||३७|| (ગુ. ભા.) હે આત્મન્ લક્ષ્મી હાથીના કાન જેવી ચંચળ છે, અને વિષયસુખ ઈન્દ્રધનુષ્ય જેવું ક્ષણભંગુર છે; માટે જરા જાણ થા-બેાધ પામ, મુખ मनी भोभूढ न था. ३७.
जह संझाए सउणा-ण संगमे। जह पहे अ पहिआणं । सयणाणं संजोगा, तहेब खणभंगुरो जीव ! ॥३८॥
सं.छाया-यथा सन्ध्यायां शकुनानां सङ्गमेा यथा पथि च पथिकानाम् । स्वजनानां संयोगस्थैव क्षणभङ्गुरा जीव ! ॥ ३८ ॥
