________________
છે, માન્ય છે
[૬૦] રાગથી જે સુખ થાય છે તે માની લીધેલું જ છે. એમાં સુખ શું? વળી એ સુખ છે પણ બહુ થોડા વખત સુધી ચાલે તેવું છેવટે અસલની સ્થિતિ તે પાછી જરુર પ્રાપ્ત થવાની છે દ્વિલિક વસ્તુઓને એ ધર્મ છે કે જ્યાં સુધી એક વસ્તુ પ્રાપ્ત થઈ ન હોય ત્યાં સુધી તેના પર બહુ પ્રેમ રહે છે પણ પ્રાપ્ત થયા પછી થોડા વખતમાં તેના પરથી મન ઉતરતુ જાય છે. નાની વયમાં ઘડિયાળ પ્રાપ્ત કરવાની અથવા મેળામાં ગયા પછી નવીન રમકડાં પ્રાપ્ત કરવાની જે હોંસ બાળકમાં જેવામાં આવે છે તેવી હસ તે મળ્યા પછી બે ચાર દિવસે રહેતી નથી. આવી રીતે બીજી સર્વ વસ્તુઓ માટે સમજી લેવું. તેમાં આનંદ છેજ નહિ, માન્ય છે તે પણ અલ્પ છે, અલ્પકાળ સુધી ચાલે તે છે અને પરિણામે અધઃ યાત કરાવનારે છે, આ પ્રમાણે વસ્તુસ્થિતિ છે. સંસારના સર્વ પદાર્થ અને સંબંધનું સ્વપ્નમાં પ્રાપ્ત થયેલ વસ્તુ માથે અથવા ઇંદ્રજાળ સાથે સંમેલન બહુ મનન કરવા ગ્ય છે, ચમત્કારી છે અને વિચાર કરવાથી સર્વ બાબતમાં લાગુ પડતી રીતે ઘટી શકે તેવું છે. વસ્તુધર્મ આવા પ્રકાર છે, એટલે સાંસારિક કેઈપણ પદાર્થમાં સુખ માનવું અથવા ઈદ્રિયના કેઈપણ વિષયમાં સ્થિરતા માનવી એ અયોગ્ય છે, બેટું છે, આડે રસ્તે દોરનારું છે. ત્યારે સવાલ પ્રાપ્ત થાય છે કે કરવું શું?
જ્યારે પિલિક વિષમાં આનંદ નથી, ત્યારે આનંદ છે કયાં ? આ જીવના પિતાના સહજ ધર્મો હોય તે પ્રાપ્ત કરીને તેમાં જે લીનતા કરવામાં આવે તે પરમસુખ પ્રાપ્ત થાય અને નકામી અરિથરતા મટી જાય. માટે બીજી નકામી વાતે બાજુએ મૂકી સ્વગુણ પ્રક્ટ કરવા માટે આત્મલાય કરે એજ
કરાવનારા થી ચાલે
