________________
[૧૮] તાપ કાંઈ ગણતરીમાં નથી. ક્ષેત્રવેદના બહુજ સખત છે. કેટલાંક ક્ષેત્રે તદ્દન ગરમ છે. એનાં દુઃખને ખ્યાલ એટલાથી આવશે કે તેને ઉપાડી ખેરના અંગારાની ખાઈમાં ભર ઉનાળામાં સુવાડવામાં આવે તે જેમ મનુષ્ય કમળની શસ્થામાં સુખેથી સુઈ રહે તેમ છ માસ સુધી નિકા કરે. આ પ્રથમ પ્રકારની ક્ષેત્રવેદના છે. જીજ્ઞાસુએ બીજા ગ્રંથી તેનું વિશેષ સ્વરૂપ જાણી લેવું.
બીજા પ્રકારની પરમધામીકૃત વેદના છે. આ હલકી જાતના દેને જેને દુઃખદેવામાં આનંદ આવે છે. તેઓ તેને મારે છે, કૂટે છે, તેના શરીરને તોડે છે, કાપે છે, રાડો પડાવે છે, એક પર બીજાને નાખે છે, કરવતથી વેરે છે અને જીભ ખેંચે છે અને એવી એવી બીજી અનેક પ્રકારની વેદનાએ કરે છે તેને ખ્યાલ આવે મુશ્કેલ છે.
આ ઉપરાંત ત્રીજી અ ન્યકૃત વેદના છે. અગાઉના વૈરભાવથી પરસ્પર કપાઈ મરે છે, લડે છે અને કદર્થના પામે છે, પમાડે છે.
ઉપરની હકીકત ઉપરથી જણાયું હશે કે કેબી, અહંકારી, કપટી, લોભી, વિષયમાં આસકત જીવ સદરહુ ગતિમાં જાય છે. જે તારી કલ્પનાશકિત સારી હોય તે ઉપરનું સ્વરૂપ જોયા પછી પણ તને નારકીની બીક લાગતી નથી ? વિષયજન્ય સુખમાની લીધેલું સુખ ક્ષણવાર-પાંચ મિનિટ-કલાક-દિવસ ચાલે છે અને તેના બદલામાં નારકીનાં દુઃખ સાગરેપમ ચાલે છે, માટે હવે ગમે તે આદર,
