Sutrakrutanga Sutram Part 04

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 707

सूत्रकृताङ्गो न्तीति तीर्थकृद्भिरादिष्टम् । तत्र के जीवा कर्मवन्धन हेतवातत्राह-'तं जहा' तयथा -'पुढवीकाइया जाय तसकाइया' पृथिवी कायादारभ्य त्रसकायपर्यन्ताः । 'इन्चेएहि छहिं जीवणिकाएहि' इत्येतेः पड्मिी निकायैः 'आया' आत्मा 'अप्पडि. इयअपच्चक्खायपावकम्मा' अमतिहताऽपत्याख्यातपापकर्मा-न प्रतिहतं-वर्तमान काले स्थित्यनुभागहासेन न नाशितं तथा न प्रत्याख्यातं पूर्वकवातिवारनिन्दया भविष्यत्यकरणेन न निराकृतं पापकर्म -पापाऽनुष्ठानं येन मोऽनिस्ताऽभ Iख्यातपापकर्मा, यः पुरुष एपां जीवानां हिपया समुत्पन्न पापस्य तपःप्रभृतिमिः सत्कर्मभिर्विशं न करोति तथा-अनागतपापानां प्रत्याख्यानं वा न करोति, किन्तु-णिच्च नित्यम् 'पसढविउवायवित्तदडे' प्रशठव्यतिपातचित्तदण्डः-सर्वदैव माणिनां निष्ठुरदण्डदाने संलग्नचित्तः, सदा दण्डं प्रयच्छति 'तं जहा' तद्यथा'पाणाइवाए जान परिग्गहे कोहे जाव मिच्छादसणसल्ले' प्राणातिपाते यावत् 'परिग्रहे क्रोधे यावद् मिथ्यादर्शनशल्ये-प्राणातिपातादारभ्य परिग्रहानवे पाप कर्मणि, एवं क्रोधादारभ्य मिथ्यादर्शनान्ते शल्यकर्मणि अनिवृत्तो भवतीति प्रत्यक्ष पर्यन्त । इन छह जीवनिकाय के जीवों की हिंसा से उत्पन्न होने वाले पाप को जिस प्राणी ने प्रतिहत नहीं किया है अर्थात् वर्तमानकाल में स्थिति एवं अनुभाग का हास करके नष्ट नहीं किया है और प्रत्याख्यात नहीं किया है अर्थात् पूर्वकृत पाप की निन्दा करके एवं भविष्य में पुनःन करने का संकल्प न करके हटाया नहीं है-इन जीवों की हिंसा से उत्पन्न होने वाले पाप को तपस्या आदि के द्वारा नष्ट नहीं किया है और आगामी काल संबंधी पापों का प्रत्याख्यान नहीं किया है, किन्तु जो सदैव निष्ठुर चित्त होकर प्राणियों को दंडदेने में लगा रहता है, जो प्राणातिपात से लेकर परिग्रह तक के और क्रोध से लेकर मिथ्यादर्शन शल्य तक के જવનિકાયના જીવોની હિંસાથી ઉત્પન્ન થવાવાળા પાપને જે પ્રણિયે રેયા નથી, અર્થાત્ વર્તમાનકાળમાં સ્થિતિ અને અનુભાગને હાસ કરીને નાશ કરેલ નથી, તથા પ્રત્યાખ્યાન કરેલ નથી. અર્થાત પહેલાં કરેલા પાપની નિંદા કરીને તથા ભવિષ્યમાં ફરીથી તેવા પાપ ન કરવાનો સંકલ્પ ન કરીને પાપને તપસ્યા વિગેરે દ્વારા હટાવ્યા નથી, તથા ભવિષ્યકાળ સંબંધી પાપનું પ્રત્યા ખ્યાન કર્યું નથી, પરંતુ જે હંમેશાં કઠેર ચિત્તવાળા થઈને પ્રાણને મારવામાં લાગ્યા રહે છે. જે પ્રાણાતિપાતથી લઈને પરિગ્રહ સુધીના ક્રોધથી લઇને મિથ્યા દર્શન શલ્ય સુધીના પાપોથી નિવૃત્ત થતા નથી. તેને જરૂર