________________
કલ્યાણ ઈચ્છનાર ભગવાન મહાવીરના જીવનના આ પ્રસંગો અહિંસા, જીવમાત્ર પ્રત્યેની દયા, અનુકંપા અને સૂક્ષ્મ સંવેદના વ્યક્ત કરે છે.
પોતાના જમાઈ અને શિષ્ય જમાલી તેની વિરૂદ્ધ ગયા. તેના પ્રત્યે કોઈ ફરિયાદ નહિ. પોતે શીખવેલી તેજોલેસ્થાનો પ્રયોગ ભગવાનના શિષ્ય ગોશાળાએ ભગવાન પર જ કર્યો. છતાય પ્રભુએ તો તેનું કલ્યાણ જ વાંછયું. ચંડકૌશિકે વિષવર્ષા કરી, પરંતુ મહાવીરની અનુકંપાએ તેની ભવપરંપરા સુધારી દીધી.
શૂલપાણી યક્ષ એક સાથે અનેક વીંછીના રૂપ બનાવી મહાવીરના રોમરોમમાં ડંખ દે છે. હાથીનું રૂપ લઈ સૂંઢમાં પકડી જમીન પર પટકે છે. છતાંય મહાવીરની સૂક્ષ્મ સંવેદનાની મધુર ઘંટડી રણકે છે. પ્રભુ કહે છે, શૂલપાણી શાંત થા, હું તો તારો મિત્ર છું. પ્રભુએ તેમને પૂર્વભવના અનેક સંચિત કર્મોનું સ્મરણ કરાવ્યું. વેરની આગમાં બળતો શૂલપાણી શાંત થયો.
સંગમે અનેક પરિષહો આપ્યા તે સમયે મહાવીરની આંખમાં અશ્રુ સર્યા, સંગમ કહે બસ, હારી ગયા, ભગવાન કહે તું મને પીડા આપે છે તેના દુ:ખના આંસુ નથી. પરંતુ ભવિષ્યમાં આવા કર્મબંધનથી તારી શી ગતિ થશે તે વિચારે મને આંસુ આવ્યા, અન્યની ચિંતા કરતી પ્રભુની સૂક્ષ્મ સંવેદનાને વંદન.
સાંપ્રત વિષમકાળમાં, સવારે છાપું વાંચીએ તો, ખૂન, હત્યા, લડાઈ, લૂંટફાટના સમાચારો હોય જ. સાંજના ટી.વી. માં પણ એવા જ સમાચારો ઝળક્યા કરે, સતત આવું જોયા કરવાથી વાંચવાથી અને સાંભળવાથી આપણી સંવેદનાની માત્રા ઘટતી જાય
* ટી.વી., કેબલ, ચલચિત્રોમાં ખૂન લડાઈ અને મારામારીનાં દશ્યો, માંસાહારનાં દશ્યો, માનવી કે પશુ પંખી પર થતાં અમાનુષી અત્યાચારના દશ્યોએ આપણી સંવેદનાને બૂઠી કરી નાખી છે.
[અધ્યાત્મ આભા
{ ૫૦ =
૫૦
