________________
અમારા માટે તો ફૈબાનું આગમન એટલે ઘર આંગણે ફૂટેલા વાત્સલ્ય વીરડાનું અમૃતપાન. ચૈત્રમાસમાં આંબિલની ઓળી આવે. આયંબિલ તપમાં રસ વિનાનો લુખ્ખો આહાર દિવસમાં એક સમય જ લેવાનો હોય, ફઈબા નવે નવ દિવસનું વિધિસહ આયંબિલ તપ કરે. વારાફરતી અમને એકેક ભાંડરડાને એકેક આયંબિલ કરાવે. એક દિવસ ફૈબા સાથે હું ઉપાશ્રયની આયંબિલશાળામાં આયંબિલ કરવા ઘરેથી નીકળતો હતો. ફૈબા કહે તારી બચતપેટીમાંથી આઠાઆના સાથે લઈ લે. મને એમ કે વળતા કલીંગર કે એવો કાંઈ ભાગ લેવાનો હશે. આયંબિલ કર્યા પછી ફઈબાએ પોતાના બટવામાંથી એક રૂપિયાનો સિક્કો કાઢી ઉપાશ્રયની દાન પેટીમાં નાખ્યો અને મને કહ્યું કે પેલા આઠ આના આ પેટીમાં નાખી દે ! મેં તેમ ક્યું પછી મને કહ્યું કે આયંબિલશાળામાં આપણે જમ્યા એટલે કાંઈક દાન કરવું જોઈએ. વળી તપ સાથે ત્યાગનું મહત્ત્વ સમજાવ્યું.
ઉપાશ્રયનાં પગથિયાં ઉતરતા ફૈબાના વેવાઈ અમીચંદભાઈ મળી ગયા. દઢધમી શ્રાવક, ઉપાશ્રયની બાજુમાં જ રહે. ફઈબાને કહે કે, શિવકુંવરબેન ઓળી પૂરી થાય પછી એક દિ મારે ઘરે જમવાનું રાખો. ભાઈ, હું બધાને મળવા ઘેર આવી જઈશ પણ જમવાનું નહિ બને. ફઈબાએ જવાબ આપ્યો, વિસ્મયથી અમીચંદભાઈ કહે કેમ?
એક મહિના માટે મારે પચ્ચખાણ છે, મારે ત્રીજા ચૂલાનું ના ખપે. એક ચૂલો ભાઈના ઘરનો, બીજો ઉપાશ્રયની આંબિલ શાળાનો, હવે ત્રીજા ચૂલાનું નહિ ખપે. આવતે વખતે આવીશ ત્યારે વાત.
આપણી સાંપ્રતજીવન શૈલીનું નિરીક્ષણ કરીએ ત્યારે વિચાર આવે કે દરરોજ આપણે કેટલા ચૂલાનું ખાઈએ છીએ ?
- સવારે ઘનું બપોર પછી ઑફિસની ચા, સાંજે કોઈક હોટલમાં નાસ્તો, ક્યારેક રસ્તા પરનું, ક્યારેક માક્ટની ગાદી પર આવેલી ભેળ. દરરોજ આપણે ટલા ચૂલાનું ખાતા હશું?
ફઈબા તો હવે હૈયાત નથી. ક્યારેક બીજીવાર બહારનું ખાવાનું બને ત્યારે ચૌક્કસ ફઈબાના શબ્દોના ભણકારા સંભળાય ભાઈ ! મારે ત્રીજા ચૂલાનું ના ખપે...!
અધ્યાત્મ આભા
૯૨
=
