________________
૮
એશિયાનું કલંક મહારાણીએ રાજાની શરણાગતી મંજુર રાખી. રાજાના ખજાનામાંથી સોનું, રૂપું, રેશમ ઇત્યાદિનાં આઠ જહાજ ભરીને રાણીજી જાપાન પધાર્યા. જાપાનીઓ કહે છે કે બાકીનાં બન્ને રાજ્યો પણ સીલાની દશા જોઈને, તેમજ જાપાની હલ્લાનું જેર જોઈને ચુપચાપ ચેતી ગયાં તથા માગ્યા પ્રમાણે ખંડણી ભરતાં થઈ ગયાં.
કેરીઆને આજે કજે કરી લેવાને જાપાની દાવો આ પુરાણ ઈતિહાસ ઉપર મંડાય છે, પરંતુ ચીન અથવા કેરીઆની તવારીખમાં આવો કઈ બનાવ કયાંયે માલુમ પડતો નથી.
કારીઆને ઈતિહાસ ફક્ત એટલું જ બતાવે છે કે ત્રણે રાજ્યની અંદર પરસ્પર કલહ ચાલતું હોવાથી તેમાંનું એક સંસ્થાન જાપાનની સાથે મહેબૂત બાંધવા વારંવાર મિત્રાચારીની ભેટ સોગાદ મેકલ્યા કરતું અને જાપાન એ ભેટનો અંગીકાર કરી મિત્રતાને દાવે એ સંસ્થાનને મદદ પણ કરતું. બાકીનું સત્ય તે ઉપલી બીનાથી ઉલટું છે. પુરાતન રાષ્ટ્ર કેરીઆએ તે જાપાનને પોતાની સંસ્કૃતિનાં અમૃતપાન કરાવેલાં છે. તે આ રીતેઃ ૪૦૫ ની સાલમાં વાની નામનો એક શિક્ષક કારીઆએ જાપાનને સમર્પો. વાનીના આગમન પહેલાં જાપાનને લખવાની લિપિ નહોતી. ચોપડા નહોતા. શિક્ષણ શરુ થયું ને ચીનાઈ સંસ્કૃતિની આખી પ્રણાલી જાપાનમાં ઉતરી. આજે જે કળાકૌશલ્યને માટે જાપાન જગવિખ્યાત છે તેનાં કકાબારાક્ષરી તો એ એક કેરીઆવાસી આચાર્યો ધુંટાવ્યાં હતાં.
ત્યાર પછી કેરીઆથી સાધુઓ આવ્યા, બુદ્ધ ભગવાનની પ્રતિમા સાથે લાવ્યા. જોતજોતામાં બૌદ્ધ ધર્મ જાપાનને રાજધર્મ બન્યો. સાધુઓ આખા મુલકમાં ઘૂમી વળ્યા. દયાને સંદેશ ફેલાવ્યો. જાપાનીઓ પોતાના પુરાણું દેવતાઓને ભૂલ્યા. બ્રાદ્ધ સાધુસાધ્વીઓનાં ટેળેટોળાં આવી પહોંચ્યાં અને તેઓની સાથે કડીઆ, કાતરકામ કરનારા, કંસારા અને બીજા કારીગરે પણ ખેંચાઈ આવ્યા. ઠેરઠેર બૌદ્ધ ધર્મની કીર્તિ મંડાઈ અને દેવાલય બંધાયાં. નૃત્ય, સંગીત, ખગોળ, ભૂગોળ અને જ્યોતિષવિદ્યા પણ કેરીઆએ જાપાનમાં છૂટે હાથે
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
