________________
ધર્મ-સેનાનું બહારવટું
૪૫
જાપાની સોલરે અમારા ગામ ઉપર ને બીજાં સાત ગામો પર ચડી આવ્યા. જુઓ ચારે બાજુ, એ બધાં ગામડાંનાં ખંડિયર થઈને પડ્યાં છે. એ બધાંનો જાપાનીઓએ નાશ કર્યો. અમને ન કહેવાનાં વચને કહ્યાં. કહે કે કેમ તમે બહારવટીઆઓને ન
ક્યા? તમે પણ બધા એમાં ભળેલા છે. તમે જ એને રોટલા અને આશરે આપે છે. અમે તમને સજા કરશું.”
પછી તેઓ ઘરેઘર ફરી વળ્યા. ગમ્યું તે ઉઠાવતા ગયા. બાકીનાને આગ લગાડતા ગયા. એક ડોસાનું ખોરડું સળગાવવા લાગ્યા. ડોસો સોલ્જરોના ચરણે ઝાલીને કરગર્યો કે “મને માફ કરો. મને માફ કરે! આ ખોરડામાં હું મારી માને એળે ધાવતા હતા. ત્યારથી રહું છું. ને હવે મને આમાં જ સુખેથી મરવા દે. હું હવે બુટ્ટો થયે છું. ઝાઝું નહિ છવું. કૃપા કરીને બાળવું રહેવા દે.”
સેજરે એને ધક્કો માર્યો તે પણ એણે પગ ન છેડ્યા. આંસુભરી આંખે કાલાવાલા કરતો જ રહ્યો. એટલે સોલ્જરે પિતાની બંદુક ઉપાડી એ બુદ્દાને જંકી નાખ્યો. અમે એને દફનાવી આવ્યા.
એક ઘરમાં એક બાઈને એરૂ આવવારે સમય હતો. એ સૂતી હતી. એને પણ મારી નાખી. એક જુવાન ખેત્તરમાં ઘાસ વાઢતા હતા. એને ખબર નહિ કે સોજો આવે છે. અચાનક એણે સુરજના તાપમાં તપાવવા માટે દાતરડું ઉંચું કર્યું. ‘એ રહ્યો સ્વયંસેવક બહારવટીઓ !” એમ કહેતા સોજર દોડ્યા. એને બંદુકથી ઠાર કર્યો.”
નિર્જન ગામડાંમાં જઈને હું પૂછતો કે “તમારાં બાયડી છોકરાં ક્યાં ?” મને જવાબ મળતો કે “પેલા પહાડોમાં. આંહી એ બધાની આબરૂ લૂંટાય તે કરતાં બહેતર કે પહાડોમાં દિવસો વીતાવીને ભૂખે તરસે મરી જાય.”
ભસ્મીભૂત બનેલાં ગામડાંની ચોપાસ ભરપુર મેલ ઉભેલા. પણ એને લણવા કેણ આવે? પહાડમાં સંતાએલા લેકે ભયથી
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
