________________
એશિયાનું કલંક દિવાના બની ગએલા ગુન્હેગારોને છ મહિના સુધી ફટકા મારવાનું મુલ્લવી રાખવું; તેમજ બની શકે ત્યાં સુધી અતિશય દેહપીડા ન દેવી –તે છતાં પોલીસખાતું એવા કશા ભેદભાવ વગર ફટકા લગાવે ગયું. ઈ. સ. ૧૯૧૯ત્ની અંદર સીઉલ જગરની ઇસ્પીતાલમાં ઘાયલ થઈને સૂતેલાં દર્દીઓને, દાક્તરેના ને પરિચારિકાઓના વિરોધ છતાં, બહાર ઘસડી લાવીને ફટકા લગાવેલા. ઓરતોને અને નાના છોકરાઓને ફટકા મારવાને પરિણામે તેઓનાં થોડા જ દિવસોમાં મરણ નીપજ્યા હોવાના દાખલા મોજુદ છે. જાપાની કાયદો વધુમાં વધુ ૯૦ ફટકા–રોજના ૩૦ને હિસાબે—મારવાનું મંજુર કરે છે. છતાં એણે કાયદામાં “નિરર્થક દેહપીડા ન દેવી” એવો વિવેક વાપર્યો છે.
ફટકાની સજા પૂરતી જ પોલીસની જુલ્મ-નીતિ નથી અટકી જતી. પકડતાંની વાર જ આપીને એના સ્વજનો સાથે વ્યવહાર અટકાવી દેવામાં આવે છે અને એના આરોપો પણ જણાવવાની જરૂર નથી જોવાતી. એના સ્વજનોને પણ ખબર નથી અપાતા. શરુ શરૂમાં તે એને વકીલ પણ રોકવા દેવામાં નથી આવતું. મહિનાઓ સુધી એ કાચા કેદીની હાલત ભોગવે છે. એ દરમ્યાન એની પાસેથી બેટી કેફીતે કઢાવવાની બારીકમાં બારીક રીબામણી ચાલે છે. પછી આરોપીને અદાલતમાં લાવે છે. ત્યાં રાજ–વકીલ પણ પોલીસ જ હોય છે. અદાલત પણ આરોપીને રક્ષણ આપવાને બદલે એની નિર્દોષતા પુરવાર કરવાની ફરજ એના પર જ મુકે છે. ન્યાયમૂર્તિઓ પોતે પણ ગવર્નર-જનરલના જ નીમાએલા હેવાથી એની જ ઈચ્છાને અનુસરે છે. આ સ્થિતિમાં જાપાની અદાલતોનો ઇન્સાફ એક રાજદ્વારી ચાલબાજી જ બની ગયો. ગુન્હાઓનું પ્રમાણ આવા વહીવટને પ્રતાપે ફાટી નીકળ્યું. એના આંકડા આ રહ્યા : કુલ તહેમતદારે. વિના કામ ચાલ્ય છૂટી ગયેલા.
સજા પામેલા. ૧૯૧૩ ૩૬,૯૫૩ ૨૧,૪૮૩ ૧૯૧૪ ४८,७१३ ૩૨,૩૩૩ ૧૯૧૫ ૫૯,૪૩૬ ૪૧,૨૩૬ ૧૯૧૬ ૪૧,૧૩૯ ૫૬,૦૧૩.
૮૦૦
૪૭ ૧૨૬
Shree Sudharmaswami Gyanbhandar-Umara, Surat
www.umaragyanbhandar.com
