________________
૪૪ કહેવાય છે કે, મહાવીર દેવને વાંદવા આવેલા શક્રેન્દ્ર એક વાર પ્રશ્ન ર્યો કે “હે ભગવાન ! આપના જન્મ નક્ષત્રે ભસ્મગ્રહ ત્રીસમો ૨૦૦૦ વરસની સ્થિતિનો બેઠો છે તે શું સૂચવે છે?” ભગવાને ખુલાસો કર્યો કે, “૨૦૦૦ વરસ સુધી શ્રમણ-નિર્ચથ-સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક, શ્રાવિકાની ઉદય પૂજા નહિ થશે, એ ભસ્મગ્રહ ઊતર્યા પછી ધર્મ પાછો ઝળકી ઊઠશે અને પૂજવા યોગ્ય પુરુષો પૂજાસત્કાર પામશે.”
આ ભવિષ્ય કથન અક્ષરશ: ખરું પડતું પ્રત્યક્ષ જોવામાં આવે છે. કારણ કે મહાવીર નિર્વાણ પછી ૪૭૦ વર્ષે વિક્રમ સંવત ચાલ્યો અને વિક્રમના સંવત ૧૫૩૧માં લોકશાહે જૈનધર્મનાં તત્ત્વોનું શોધન કર્યું મતલબ કે ૨૦૦૧ વર્ષે લોકાગચ્છ નીકળ્યો. અને નીકળ્યો તેવો જ ચોતરફ ફેલાયો. અને તેના ઉપદેશકો સ્થળે સ્થળે પૂજાવા લાગ્યા. થોડા વર્ષમાં તે ધર્મમાં લાખો માણસો ભળ્યા. આ જોતાં ભગવાનની ભવિષ્યવાણી ખરી ઠરે છે. (જૈન સમાજના પ્રસિદ્ધ તત્ત્વજ્ઞ શ્રી વાડીલાલભાઈની ઐતિહાસિક નોંધમાંથી) ભગવાન મહાવીર અને લોંકાશાહ
આગળ ધપતાં શ્રી લોંકાશાહના જીવનથી જોઈ શકીશું કે તે ભગવાન મહાવીરનો એક સાચો અનુયાયી અને ભક્ત હતો. તેણે શાસનના એ સંસ્થાપક, જૈન ધર્મોદ્ધારક પરમ પિતા ભગવાન મહાવીરની ભક્તિ માત્ર તેમની પૂજા કરીને કે ગુણ ગાઈને સમાપ્ત કરી નથી. તેણે તો એ લોકકલ્યાણના પરમનાયક, પતિતોને પાવન કરનાર, ભૂલેલાના ભોમિયા સમાન ભગવાન મહાવીરના સત્યને શોધવા માટે તેમના પ્રતિપાદિત સૂત્રરત્નાકરમાં જીવન સમર્પ શોધન કર્યું છે અને એ જવાહીરોને શોધીને એ પ્રકાશ ફેંકી ફંકી, જનતાને સાચા ધર્મનો રાહ સ્પષ્ટ રોશન કર્યો છે.
ભગવાન મહાવીર પછી ૨૦૦૦ વર્ષ વીત્યાંનો એ પ્રભાતકાળ કે જેના પ્રાદુર્ભાવથી વરસો થયાં સુષુપ્ત થયેલી અને તિમિરમાં અહીં તહીં ગોથા ખાતી એ જૈન જનતા ફરી એકવાર જ્યોતિનો સાક્ષાત્કાર કરે છે. એ દૃશ્ય કેવું ભવ્ય અને દિવ્ય હશે ! હજારો વર્ષની ઝંખના પછી જે ક્રાન્તિ ફરી નવસ્વરૂપે પ્રગટ થઈ તે ઝીલનારનો આહલાદ પણ કેવો અનુપમ હશે ! તે અત્યારે કલ્પનાનો વિષય હોવા છતાં જાણે સાક્ષાત્કાર ન થતો હોય તેમ ક્રાન્તિની નવચેતના જગાડે
ધર્મપ્રાણઃ લોંકાશાહ
