Book Title: Dharmpran Lonkashah
Author(s): Santbal
Publisher: Mahavir Sahitya Prakashan Mandir Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 97
________________ GO યુવાન મુનિશ્રીનાં વચન સાંભળી ગુરુજી બહુ ખુશી થયા અને થોડા વખત પછી શુદ્ધ સાધુ ધર્મની દીક્ષા લેવાનું આશ્વાસન આપીને તે વખતે તો ધર્મસિંહજી મુનિને રવાના કર્યા; પરંતુ જ્યારે ધર્મસિંહજી મુનિને સમજાયું કે, ગુરુ શ્રી સંપ્રદાયની પૂજ્યપદવીનો મોહ વગેરે છોડી શકે તેમ નથી ત્યારે તેમણે વિનયપૂર્વક ગુરુશ્રીની રજા માગી, સ્વયં સાધુધર્મની દીક્ષા લઈ, એકાકી વિહરવાનો પોતાનો નિર્ણય તેમની પાસે જાહેર કર્યો. પરિવર્તન અને પરમાર્થ આવા સુવિહિત મુનિને રજા આપવામાં તેમના ગુરુશ્રીને ખૂબજ દુઃખ થતું પરંતુ તેનો દૃઢ નિર્ણય અને આત્મબળ જોઈ તે પરિસ્થિતિને અને સાચા સાધુધર્મની આરાધનામાં એક બાજુ પ્રલોભનો એક બાજુ અનેક સંકટો વચ્ચે પસાર થવામાં કેટલી તૈયારી જોઈએ તેનો ચિતાર આપીને સાધુધર્મ પાળવાની આજ્ઞા આપી; અને આશીર્વાદ પણ આપ્યો. - સાધુધર્મની દીક્ષા લીધા પછી તેમણે પોતાના જીવનકાળમાં ઠીક ઠીક ઉપદેશ આપવાનું કામ કર્યું છે. અને યતિસંસ્થા સામે ટકી રહેવા માટે તેમણે જ્ઞાન પણ ઠીક ઠીક મેળવ્યું છે. તેઓએ સત્તાવીસ સૂત્રો પર તો (સંસ્કૃત ટીકાઓ પરથી) ગુજરાતી ટબાઓ લખ્યા છે. આ એક જૈનધર્મના અનુયાયીઓ પર તેમનો ઉત્તમ ઉપકાર ગણી શકાય. જૈનધર્મના સૂત્રોની મૂળ ભાષા પર જેમનો પૂરતો કાબૂ ન હોય તેવા સાધકો માટે તો એ પરમ સહાયક વસ્તુ નીવડી છે. પંજાબ, માળવા, મેવાડ વગેરે ઘણે સ્થળે જેઓ બહુ અભ્યાસી હોતા નથી તેવાં સાધુ-સાધ્વીઓ હજુ પણ તેનો લાભ લે છે. આ ટબાઓમાં ખાસ વિશેષતા એ છે કે સૂત્રના મૂળ અર્થને અનુકૂળ અને સંક્ષિપ્ત અર્થ રૂપે ગુજરાતી ભાષામાં તે લખાયેલા છે. - આ સિવાય તેમણે કેટલાંક સૂત્રો પર હુંડી અને યંત્રો પણ બનાવેલાં છે. * એ આજ્ઞા આપતાં પહેલાં એક આકરી કસોટી કરેલી તેમ તેમના અનુયાયીઓ તરફથી એક ઉલલેખ મળે છે કે, દરિયાખાન નામનું એક સ્થળ હતું અને ત્યાં એક યક્ષ (કેટલાક પીર પણ કહે છે) રહેતો હતો અને રાત્રીના જો કોઈ તે સ્થળમાં જાય તો તેને ભરખી લેતો હતો. આ સ્થાનમાં એક રાત્રીવાસ ગાળી આવવાની તેમને તેમના ગુરુએ ફરમાએશ કરેલી અને ત્યાં તે પોતાના આત્મબળથી ટકી શકેલા. આ ઉપરથી જ્યારે તેમણે સાધુદીક્ષા લીધી ત્યારે તે ગચ્છનું નામ દરિયાપુરી રાખવામાં આવ્યું છે. એવી દંતકથા છે. ધર્મપ્રાણઃ લોંકાશાહ

Loading...

Page Navigation
1 ... 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109