________________
પ્રકરણ ૪ થું
ખંભાત, ક૯યાણરાયનું પરામ.
ઉપજાતિ,
છે ધીરને વીર કલ્યાણરાય, રે ધન્ય છે ધન્ય કલ્યાણરાય; મારી હઠાવ્યા પટુ પારસીને, વિખ્યાત તે જ્ઞાતિ કરી કસીને.-૧,
દિ શમી સદીમાં ખંભાતનું રમણિય શહેર મેટા વેપારનું આ મથક હતું. એક વખત ત્યાં નાળિયેર, કેરી, લીબુ ચોખા, અને મધ ઘણું સારાં થતાં, વળી ચામડાને પણ અનેક પ્રકારનો સુંદર ઘાટ બનાવવામાં આવતો તેથી ખે ભાતના જોડા પણ તે વખતે દેશદેશ ઘણા પંકાતા. ખંભાતના વેપારીઓ અરબસ્તાનને ઇરાન સુધી વેપાર કરતા. તેઓએ ખંભાતમાં નવી નવી મેટાં ખર્ચો કરી ભસીદે બંધાવી હતી આરબી સમુદ્રમાં એ વખતે ચાંચીને ભારે ત્રાસ હતો. આ ચાંચીઆ કચ્છ અને કાઠિયાવાડના હતા. તેઓ જાતે સંધાર, મેર અને કુક હતા. તે લોકો અરબ
સ્તાન, હિંદુસ્તાન અને ચીન આવવા નીકળેલાં વહાણેને નિડરપણે લૂટતાં અને આફ્રિકા-કેત્રો (સુખતર) દીપ સુધી દરિયે જતા.
