________________
(
૫૩ )
હતો અને સંખેડા મહાલને વહીવટ પણ સોપો હતો. શ્રી ગોવીંદરાવ મહારાજ રાજ્યકીય બાબત માટે પુને હતા તે વખતે તેમને પુષ્કળ નાણુંની જરૂર પડતી તે તમામ હરિભાઈ અને ભક્તિભાઈ તુરત વડોદરા અને પુનામાં પૂર્ણ રીતે પુરી કરતા હતા.
શ્રીમંત ગોવીંદરાવ મહારાજના વખતમાં દિનપ્રતિદિન પુષ્કળ ઉપાડ થવા લાગ્યો તેથી એ મહારાજાએ - રિભક્તિને પિતદારી પેટે રાજના કેટલાક વિભાગમાંથી ઘટતી રકમ લેવાને માટે વંશ પરંપરાની સનંદ આપી. અને વળી સુરત અઠાવીસીની પિતદારી પેટે રૂ. ૨૨૫૦) ની નીમણોક કરી સનંદ પણ આપી. જ્યારે ગોવીંદરાવ મહારાજને મુકામ પુનામાં હતો ત્યારે ત્યાં શેઠજી તરફથી અરજ થતાં વડોદરા તાલુકાનું મેધાકુઈ ગામ વંશ પરંપરાની સરતે ઇનાયત કરેલું પરંતુ તે સારૂ નહીં હેવાથી તેમની અરજથી તેના બદલામાં ગેરીયાદ ગામ . સ. ૧૭૮૫ માં ઉપર પ્રમાણેની સરતથી બક્ષીસ આપવામાં આવ્યું. હરિભક્તિને ત્યાં બહોળા હાથે ખરચ થતો. એવા કુળવાનને ત્યાં હજારો રૂપીઆનો પરદેશી માલ આવતો છતાં તેમની જકાત નહીં લેવા શ્રી ગોવીંદરાવ મહારાજે આજ્ઞા કરી હતી. વળી ઝવેરાતની કીંમતી ચીજોનું હાંસલ પણ નહીં લેવા માફીને પરવાને આ હતો. તેમ લેણદેણ સંબંધે પણ દાવો કર્યા વગર ખાનગી રીતે વસુલ કરી આપતા હતા. કેટલાક સમય પછી ભકિતભાઈ ઈ. સ. ૧૭૮૫ માં વડોદરામાં સંતાન મુક્યા વગર અને પાછળ રતનબાઈ નામની વીધવાને મુકી દેવલોક પામ્યા. ત્યાર પછી બીજે જ વર્ષે હરિભાઈ પુના મુકામે ગુજરી ગયા. હરિભાઈને બે સ્ત્રીઓ હતી
