________________
(
૫
)
અકટોબર મહીનાની ૧૮ મી તારીખે કેટલાકએક કરાર થયા હતા. કે જેમાં “દતપત્ર” ને પણ સમાવેશ થયો હતો. આ કરારની સરતોથી તેમને હરિભકિતની વડેદરાની પેઢીના પ્રતિનિધી તરીકે સંપૂર્ણ સંરક્ષણ, સરકારની પતદારીની વ્યવસ્થાનો હક, અને તેમાંથી થતો નફો લેવાનો હક્ક તથા ઇનામી ગામને કબજે એ સંબંધી બાંહે ધરી, તમામ શેઠાણી અચરતબાઈ તથા તેમના દત્તકપુત્ર બેચરભાઈને આપવામાં આવી હતી. આ કરારને નામદાર સર જે-કારક તે સમયના રેસીડેન્ટ સાહેબે પિતાના મુખવચનથી એવી ખાત્રી આપી જણાવ્યું કે “શ્રી. ગાયકવાડ સરકારની હદમાં મૈયત શામળભકિતના હક્ક દરતુરોનું તથા તેમનું સંરક્ષણ તેમના ગુણને પાત્ર રહી કરવામાં આવશે.” અને વધુમાં એઓ સા. બે મુંબઈ ગવર્નમેન્ટને એ વિષે રીપોર્ટ કર્યો તે ઈ. સ. ૧૮૨૦ માં ના. મુંબાઈ સરકારે પણ મંજુર રાખ્યો હતો.
આ શેઠને ઇ. સ. ૧૮૩માં શ્રી ગાયકવાડ સરકારે ચોરંદ તાલુકાના બે ગામ નામે સામરો અને સારી બક્ષીસ આપ્યાં.
કેટલોક સમય બેચરભાઈએ પિતાની જિંદગી સુખમાં ગાળી. ત્યાર પછી એક વખત આકરમતિક એવો પ્રસંગ બન્યો કે એ શેઠની સુરતમાં મોટી દુકાન ધમધોકાર ચાલતી હતી કે જેમાં પુષ્કળ દ્રવ્ય ભરેલું હતું. તે ઈ. સ. ૧૮૩૭માં જ્યારે સુરતમાં મોટી આગ સતત ત્રણ દિવસ સુધી લાગી હતી, ત્યારે તેમાં એ દુકાનને પણ સઘળો કીંમતી ભંડાર બળી ભસ્મ થઈ ગયે હતો. તેથી તેમને ઘણું ભારે નુકશાન લાયું હતું. આ વાતની ખબર શ્રીમંત ગાયકવાડ સરકારને થતાં તેઓએ તુર્ત શેઠજીને વડેદરે
