________________
કામમાં રોકાયેલા હતા તેમાંના ઘણાખરાઓએ રાજા કુમારપાળની આકૃતિ ઉપરથી જાણી લીધું કે ભિખારીના વેશમાં પણ કોઈ મેટ માણસ છે. વળી તેમને એમ પણ લાગ્યું કે તે કુમારપાળ જ હોવો જોઈએ, અને ગુર્જર પતિના ભયથી આવી રીતે ભટકતે હેવો જોઈએ. કદાચ જે આપણે તેને કોઈપણ જાતને આશ્રય આપીએ અથવા તેના સહવાસમાં રહીએ તો મહારાજા જરૂર ગરદન મારશે. આવા ત્રાસથી તેઓ ખાધું ન ખાધું કરી પિતાને સરસામાન વગર ગરબડે બાંધી છાનામાના ચાલતા થયા. કુમારપાળ થોડીક વારે ઉઠો ત્યારે ત્યાં તુરત જોયું તો કોઈપણ નહોતું, અને જે ઝાડની છાયાળે એ સૂર્યો હતો તે તાડને છાંયડે ત્યાંથી લગભગ બે ત્રણ વાંસ દૂર જતો રહ્યો હતો. આથી કુમારપાળને ઘણોજ ક્રોધ ચઢયો. અને આ વાણિયાઓને અવિવેક જોઈ તેને ઘણું જ માઠું લાગ્યું. તેથી તેણે પ્રતિજ્ઞા કરે કે જ્યારે હું ગાદીએ બેસું ત્યારે મારા રાજ્યમાંથી લાડ અને તાડને એકદમ દેશ નિકાલ કરું. કેટલોક સમય વિત્યાબાદ સિદ્ધ રાજના મરણ પછી જ્યારે ગુજરાતની ગાદીએ રાજા કુમારપાળ બેઠે કે તરત જ તેણે પિતાનું વચન પાળવા માટે પિતાના રાજ્યમાંથી લાડ વાણિયાને શોધી કાઢી દેશપાર કર્યા. તથા તાડના ઝાડોને પણ નાશ કર્યો. આ ઉપરથી
લાડ અને તાડને વિશ્વાસ નહિ” એવી કહેણી ચાલી આવે છે. લાડ લેક દેશપાર થવાથી આફતના માર્યા
જ્યાં વિશ્રામ સ્થાન મળ્યું ત્યાં પિતાનું ઘર કરી રહ્યા. આ દંત કથા સાચી હોવાના પુરાવામાં આપણે હાલ એટલું તે જોઈ શકીએ છીએ કે ઉત્તર ગુજરાતમાં તાડ અને લાડ વાણિયાઓની વરતી નથી. વળી આ ઉપરથી બીજી પણ એવી કહેવત છે કે “લાડ ને તાડ, મહીની પાર.”
