________________
જે દિવસો જાય છે તે પાછા આવતા નથી એમ વિચારતો કયો બુદ્ધિશાળી સામગ્રી પામીને ધર્મમાં આળસુ થાય? लब्ध्वापि धर्मसामग्रीं, ये प्रमाद्यन्ति दुर्धियः । पश्चात् शोचन्ति दुःखार्ता, भृशं ते शशिराजवत् ॥६२॥ જે દુર્બુદ્ધિવાળા મનુષ્યો ધર્મસામગ્રી મેળવીને પણ પ્રમાદ કરેછે તે પાછળથી શશિરાજાની જેમ દુ:ખી થયેલા અત્યંત શોક કરે છે.
ये धर्मसमये मूढाः, प्रमादे प्रेम कुर्वते । ते विषीदन्ति निर्दैवादृष्टनष्टधना इव ॥६३॥
જે મૂર્ખાઓ ધર્મ કરવાના અવસરે પ્રમાદ સાથે પ્રીત કરે છે. તે દુર્ભાગીજીવો જોતજોતામાં નાશ પામેલા ધનવાનની જેમ વિષાદ કરેછે.
यः शत्रुः स्वीयमित्रेषु, यो मित्रं स्वीयशत्रुषु । પ્રમાવેન સમ તેન, વર વૈર ન સકૃતિઃ ૬૪
જે (પ્રમાદ) પોતાના મિત્રોને વિષે શત્રુ છે જે પોતાના શત્રુઓને વિષે મિત્ર છે તે પ્રમાદની સાથે વૈર સારું છે પણ મિત્રતા સારી નથી !
स्वधर्मजीवितोच्छेदादिहामुत्र च दुःखदम् । प्रमादमुद्यमास्त्रेण, धीरो हन्ति महारिपुम् ॥६५॥
પોતાના ધર્મરૂપી જીવિતનો નાશ કરનાર હોવાથી આ લોકમાં અને પરલોકમાં દુ:ખદાયી પ્રમાદરૂપી મહાશત્રુને ધીરપુરુષ ઉદ્યમરૂપી શસ્રવડે હણે છે !
૧૫