________________
પુણ્યનો નાશ થવાથી શિલાદિત્યરાજાનો ઘોડો અને વિક્રમાદિત્યરાજાનું અગ્નિ-અસ્ત્ર દુશ્મને આપેલા દુઃખના સમયે યાદ કરવા છતાં કામમાં ન આવ્યાં.
सर्वस्यापि प्रियं सौख्यं, दुःखं कस्यापि न प्रियम्। मुक्त्वेति दुःखदं पापं, धर्मं शर्मदमाश्रय ! ॥५३॥
સઘળાય જીવોને સુખ પ્રિય છે, દુઃખ કોઈનેય પ્રિય નથી. (માટે) દુઃખ આપનારા પાપને મૂકીને સુખ આપનારા ધર્મનો તું આશ્રય કરે!
कुर्वन्तः पातकं पश्चात्, न पश्यन्ति दुराशयाः। शोचन्ति पतिता दुःखे, वीक्ष्य शर्माणि धर्मिणाम् ॥५४॥ દુષ્ટ આશયવાળા લોકો પાપ કરતાં પાછું વાળીને જોતા નથી. (અને પછી) દુઃખમાં પડેલા તેઓ ધર્મીઓના સુખને જોઈને શોક કરે છે!
सुखं स्यात् पुण्यतो दुःखं, पापतो नात्र संशयः। लगन्ति नीम्बे नाम्राणि, नामे निम्बोलिका यतः ॥५५॥
સુખ પુણ્યથી મળે છે અને દુઃખ પાપથી મળે છે એમાં કોઈ શંકા નથી. કારણ લીંબડા ઉપર કેરીઓ લાગતી નથી અને આંબા ઉપર લીંબોળીઓ લાગતી નથી!
सुखिनो दुःषमायां चेत्, सुषमायां च दुःखिनः। स्युः केऽपि केऽपि तत् पुण्य-पापदत्तसुखासुखे ॥५६॥
કેટલાક આત્માઓ દુષમકાળમાં સુખી હોય છે, કેટલાક આત્માઓ સુષમકાળમાંય દુઃખી હોયછે; તે પુણ્ય પાપે આપેલાં સુખ દુઃખ છે !
૧૩
