________________
दत्ते पुण्यवते दैवो, नैवोत्पत्ति कदापि ताम्। यत्र स्वाभिमतापूर्तिः,शत्रुस्फूर्तिश्च वीक्षते ॥३०७॥
જ્યાં પોતાની ઈચ્છા પૂર્ણ ન થાય અને જ્યાં શત્રુની ઉન્નતિ હોય ત્યાં પુણ્યવાન પુરુષને, ભાગ્ય કદી જન્મ આપતું નથી.
મોટાઓને અાર્ય ન જવા શિખામણ प्रसिद्धिरात्मशुद्धिा , नायतौ येन जायते। कार्यं न कार्यमार्येण, तत्कदापि कदाग्रहात् ॥३०८॥
જે કાર્ય કરવાથી ભવિષ્યમાં પ્રસિદ્ધિ કે આત્મશુદ્ધિ થવાની ન હોય તેવું કાર્ય આર્યપુરુષે ક્યારે પણ કદાગ્રહથી કરવું ન જોઈએ.
मंदारदाम्नि दौर्गन्ध्यं, क्षारत्वं क्षीरसागरे। काञ्चने कालिमा शिष्टे, दुष्टतानिष्टसिद्धये ॥३०९॥ કલ્પવૃક્ષની માળામાં દુર્ગધ, ક્ષીરસમુદ્રમાં ખારાશ અને સુવર્ણમાં કાળાશની જેમ; શિષ્ટપુરુષમાં દુષ્ટતા અનિષ્ટ માટે થાય
यदि सिन्धुरमर्यादो, यदि मेरुश्चलाचलः। मार्तण्डो यदिखण्ड: स्यात्, प्रतिकारोऽस्ति कस्तदा ॥३१०॥
જો સમુદ્ર મર્યાદાહીન થાય, મેરુપર્વત ચલાયમાન બને અને સૂર્યના ટુકડા થાય તો એનો પ્રતિકાર શું?
सन्नीरैश्चन्दनैः पुष्पैः, स्नात्वा लिप्त्वा विभूष्य च । परिधाय दुकूलानि, नाहँ क्षालावगाहनम् ॥३११॥
૭૨
