________________
दोषान् सन्तोऽपि नो पश्येत्, असन्तोऽपि गुणान् वदेत् । अपकारकृतोऽपि स्या-दुपकर्ता किलोत्तमः ॥३२०॥
ખરેખર! ઉત્તમપુરુષો બીજામાં દોષો હોય તો પણ જોતા નથી અને ગુણો ન હોય તો પણ ગુણોનું કથન કરે છે તથા અપકાર કરનારા ઉપર પણ ઉપકાર કરે છે.
पूर्णेन्दुरिव सवृत्तो, मार्गदर्शी दिनेशवत् । अम्भोधिरिव गम्भीरः, स्थिरो मेवदुत्तमः ॥३२१॥
ઉત્તમપુરુષ; પૂર્ણચન્દ્રની જેમ સદ્વર્તનથી પૂર્ણ, સૂર્યની જેમ માર્ગદર્શક, સમુદ્રની જેમ ગંભીર હોય છે અને મેરુપર્વતની જેમ સ્થિર હોય છે.
परापवादं प्रवदेत्, पराभूतोऽपि नोत्तमः । क्षुधाक्षामोऽपि किं हंसो-ऽवकरंविकिरेत् क्वचित् ।।३२२॥
ઉત્તમ પુરુષ, તિરસ્કાર કરાયેલો હોય તો પણ બીજાના અપવાદને (બીજાનું ઘસાતું) ન બોલે. ભૂખથી દુર્બલ થયેલો એવો પણ હંસ શું ઉકરડાને ફેદે ખરો?
મધ્યમજીવો वीक्षते परदोषं यो, भाषते क्वापि नो पुनः । कृते प्रत्युपकुर्वीत, कीर्तिकामः स मध्यमः ॥३२३।।
જે બીજાના દોષોને જુએ છે ખરો પણ બોલતો નથી, પોતાના ઉપર ઉપકાર થયા પછી પ્રત્યુપકાર કરે છે અને જે કીર્તિની ઈચ્છાવાળો હોય; તે મધ્યમપ્રકારનો પુરુષ કહેવાય છે.
૭પ
