________________
सबलो निर्बलं हन्यात्, एषा भाषा मृषा न हि।
किं नैकः मनसाराद्ध-संयमो यमभीतिभित् ?॥३९०॥ બળવાન નિર્બળને હણે આ વાત ખોટી નથી. શું મનથી આરાધેલું સંયમ યમના ભયને ભેદનાર નથી બનતું? અર્થાત્ બને છે.
અંતરંગ वल्लीवृत्तैकवृक्षेऽस्ति, पुष्पमेकं फलद्वयम् । क्रमात्सुस्वादकुस्वाद,शुक्लकृष्णखगोचितम् ॥३९१॥
વેલથી વીંટળાયેલા એક વૃક્ષ ઉપર એક પુષ્પ અને બે ફળો છે. સુસ્વાદવાળા તથા કુસ્વાદવાળા તે બંને ફળો ક્રમશઃ શુક્લ અને કૃષ્ણ (કાળા અને ધોળા) પક્ષીને ખાવા યોગ્ય છે.
तनुर्वल्ली दुमो जीव: मनःपुष्पं शुभाशुभे। ध्याने फले सौख्यदुःखे, स्वादौ भव्येतरौ खगौ ॥३९२॥
શરીર વેલડી છે. જીવ વૃક્ષ છે અને મન પુષ્પ છે. સુખ અને દુઃખ આપનાર શુભ અને અશુભ બે ધ્યાનો ફળ છે. તેનો સ્વાદ કરનારા ભવ્ય અને અભવ્ય જીવો પક્ષી છે.
ચોમાસાદિ પર્વો केषाञ्चित् पञ्चपर्वी, स्यादष्टमीपाक्षिके अथ। चातुर्मासं वार्षिकं वा, सर्वाहं पर्व धर्मिणाम् ॥३९३।।
કેટલાકને પાંચે પાંચ પર્વ હોય છે કેટલાકને આઠમ, કેટલાકને ચૌદસ, કેટલાકને ચોમાસી અને કેટલાકને સંવત્સરી પર્વ હોય છે. ધર્મી આત્માઓને બધાય દિવસો પર્વ હોય છે.
૯૨
