Updesh Kalpveli

Author(s): Mitranandsuri, Bhavydarshanvijay
Publisher: Padmavijay Ganivar Jain Granthmala Trust

Page 70

અનવસરે રાખેલી લજ્જા, પુરુષોને ધર્મ, કામ અને અર્થની હાનિમાટે થાય છે અને અવસરોચિત લજ્જા સર્વ કાર્યોની સિદ્ધિમાટે થાય છે.
અવસર
यथा स्वकाले सफला, शीततापाम्बुमारुताः । वेलायां निर्मितः श्रीमान्, धर्मोऽयं सफलस्तथा ॥ २५० ॥ જેમ પોતાના સમયે શીત-તાપ-પાણી અને પવન સફળ થાય છે; તેમ અવસરે કરેલો શ્રીધર્મ ફળદાયક બનેછે. मज्जनं भोजनं यानं, स्थानं शयनमासनम् । जल्पनं मौनमादानं, दानं कालोचितं मतम् ॥२५१ ॥ ન્હાવું, ખાવું, જવું, રહેવું, સુવું, બેસવું, બોલવું, મૌન રાખવું, લેવું અને આપવું આદિ કાળને ઉચિત હોય તે યોગ્ય
ગણાય.
पठनं गुणनं स्वामि- सेवनं द्रविणार्जनम् ।
कर्षणं वर्षणं क्रीडा, व्रीडा स्यात्समये श्रिये ॥२५२ ॥
ભણવું, ગણવું, સ્વામીની સેવા કરવી, ધન કમાવું, ખેડવું, વરસવું, રમત અને લજ્જા વગેરે સમયાનુસાર કરેલું લાભમાટે થાય છે.
बभारावसरं ज्ञात्वा, विश्वरूपोऽपि केशवः ।
मात्स्यं रूपमतो धीमान्, समयोचितमाचरेत् ॥ २५३ ॥ વિવિધ રૂપવાળા હોવા છતાં કૃષ્ણે યોગ્ય સમય જાણીને મત્સ્યના રૂપને ધારણ કર્યું, તેમ બુદ્ધિશાળીએ સમયને ઉચિત આચરણ કરવું જોઈએ.
૫૯