________________
૧૦
પ્રથમ પ્રકાશ
ગળ આ સુખા હિંદુ તુલ્ય પણ નથી. ”
vr
આ પ્રમાણે અનુકૂળ અને પ્રતિકૂળ ઉપસર્ગો સંગમ દેવે એક દિવસ નહિ, પશુ છ માસ સુધી કર્યાં; આખરમાં દેવ ચામ્યા. ઈંદ્રનું કહેવું સત્યજ થયું. ખરેખર આ તે કાઇ અલીફિક મહા પુરૂષજ નીકળ્યેા. હવે આને ચલાયમાન કરવા માટે મારે જે જે . મહેનત કરવી તે તે નિકજ છે. આમ વિચાર કરી પ્રભુને નમ~ સ્કાર કરી ત્યાથી ચાલતા થયા. આ દેવના જવા પછી શ્રમણ ભગવાન વિચારવા લાગ્યા કે “ હેા નિષ્કારણ ખીજા જીવાને દુ:ખ આપનાર આ જીવની ગતિ ખરામ થશે. મારાજેવા જીવે કે જેને બીજા જીવાનુ હિત કરવાનું છે કે દુખથી મુક્ત કરવાનું છે, તેવા પણ તે જીવાના ક્રૂર આચરણેાથી તેનું હિત કરી શક્તા નથી. મારા મનમાં એજ લાગી આવે છે કે મારા તરફથી તેનું હિત થવું જોઈએ પણ તે ન થતા મને દુ.ખ આપવાના તેના સૂર અધ્યવસાયે એ ઉલટા તે કર્મબ ંધિત થયા છે. ખરેખર તેનું હું આ અવસરે કાંઇ પણ હિત ન કરી શક્યેા. આમ વિચાર કરતાં તે કૃપાળુ દેવની આંખમાં અશ્રુ જણાવા લાગ્યાં.
>>
cr
આ દુનિયાનાં પામર પ્રાણીએ પેાતાનું જીરૂં કરનારનું અનતા પ્રયત્ને ખુરૂ કરે છે, અને અશક્ત હાય તેા મનથી તે ખ રામ ચિંતન કરે છેજ પણ આ ચેાગની સ્થિતિ કાઇ જુદાજ પ્ર~ કારની છે. સસારની સ્થિતિ સામે આ સ્થિતિના મુકામàા તે નજ કરી શકાય કારણુ કે સ સારના રસ્તાથી ત્યાગીઆના ( ચેાગીઓને ) રસ્તા જુદીજ હાય છે, અને તેને લઇનેજ આ મહાત્મામાં આટલી કામળતાથા કૃપાળુતા હતી. નહિતર આ વખતે તેમની પાસે એટલી અધી પ્રમળ શક્તિએ યાગથી પેદા થએલી હતી કે એક દેવ તે શું પણ તેવા હજારાને હટાવવાનું સામર્થ્ય તેમનામાં હતું, પણ ચે ગના અને ચેાગીઓ તેવું સામર્થ્ય કોઇ પણ વખત આ દુનિયાના પામર જીવે ઉપર ફેારવતા નથી ”
આવા ધ્યાનનુણુથી આકર્ષાઈ આ ગ્રંથકારે ગ્રંથની આદિમાં તે ચેાગગર્ભિત મહાપુરૂષના શુભ ચરિત્ર સૂચક સ્તુતિ કરી છે, કે ચેોગિક સ્થિતિમાં આવવુ હાય તે આ મહાન પુરૂષના ચરિત્રનું અનુકરણ કરી ૩.
