________________
રત્નમંજૂષા १६ धम रक्खइ वेसो, संकइ वेसेण दिक्खिओमि अहं।
उम्मग्गेण पडतं, रक्खइ राया जणव व्व् ॥२२॥
છતાં વેશ ધર્મને રક્ષે છે. હું દીક્ષિત છું એવા વિચારથી ઉન્માર્ગે પડતાને વેશ અટકાવે છે, જેમ રાજા લોકને અટકાવે છે. ૨૭ ગપ્પા મારૂ ગપ્પા, ગહોિ પણવિરમો થપ્પો
अप्पा करेइ तं तह, जह अप्पसुहावहं होइ ॥२३॥ પોતે શુભ ભાવમાં છે કે અશુદ્ધ ભાવમાં રહ્યો છે એ આત્મા પોતે જ જાણે છે. ધર્મ આત્મસાક્ષિક છે. આત્માને જેમ સુખકર થાય તેમ જ તે (ધર્મ) વિવેકી આત્મા કરે. १८ जं जं समयं जीवो, आविस्सइ जेण जेण भावेण।
सो तम्मि तम्मि समए, सुहासुहं बंधए कम्मं ॥ २४॥
જે-જે સમયે જીવ જે-જે ભાવમાં વર્તે તે જીવ તે તે સમયે સારાં અથવા ખરાબ કર્મો બાંધે. १९ धम्मो मएण हुँतो, तो नवि सीउण्हवायविन्झडिओ। __ संवच्छरमणसिओ, बाहुबली तह किलिस्संतो ॥ २५॥
જો અહંકારથી ધર્મ થતો હોત તો બાહુબલિ ટાઢ, તાપ અને વાયુનાં કષ્ટ વેઠતાં એક વર્ષ સુધી અણાહારી રહ્યા તે દુઃખ ન પામત.
