________________
રત્નમંજૂષા २४ उवएससहस्सेहिं वि, बोहिजतो न बुझई कोइ ।
जह बंभदत्त राया, उदाइनिवमारओ चेव ॥ ३१॥
બ્રહ્મદત્ત ચક્રવર્તી અને ઉદાયિ રાજાના મારણહારની જેમ કોઈક જીવ હજારો ઉપદેશોથી બોધ કરાતાં છતાં પ્રતિબોધ ન પામે.
• २५ गयकनचंचलाए, अपरिचत्ताए रायलच्छीए ।
जीवा सकम्म कलिमल-भरिअभरा तो पडंति अहे ॥३२॥
હાથીના કાનના જેવી ચંચળ રાજ્યલમી જો ન ત્યજી તો જીવ પોતાના કર્મ રૂપી કચરાથી ભારે થઈને નરકમાં પડે છે. २६ बुत्तूण वि जीवाणं सुदुक्कराइंति पावचरिआई।
भयवं जा सा सा सा, पच्चाएसो हु इणमो ते ॥३३॥
જીવનાં આચરેલાં કેટલાંક પાપ એવાં છે જે બોલી પણ ન શકાય. જેમકે કોઈ એક ભીલે શ્રી મહાવીર પ્રભુને પૂછ્યું “હે ભગવન્ જે તે તે તે (જાસાસાસા)?” ત્યારે ભગવાન કહે છે “જે તારા ચિત્તમાં છે તે જ ઉત્તર તને છે” (કેમકે પાપ પ્રગટપણે બોલી શકાય એવું નહોતું) २७ पडिवजिऊण दोसे, नियए सम्मं च पायवडियाए। - तो किर मिगावईए, उम्पनं केवलं नाणं ॥३४॥ - સાચી રીતે પોતાનો દોષ સ્વીકારીને, ચંદનબાળાને પગે પડતાં મૃગાવતીને કેવળજ્ઞાન ઊપસ્યું.
