________________
૧૪
રત્નમંજૂષા ५२ जइ ताव सबओ सुंदरोत्ति, कम्माण उवसमेण जई।
થર્મો વિયાણમાણો, રૂમો વિરું મચ્છર વઢણ
જો કોઈ (સ્થૂલભદ્ર) કર્મોના ઉપશમને લઈને સદાચારી બનતાં ઉત્તમ તરીકે લોકોમાં પ્રશંસા પામ્યા તો બીજા (સિંહગુફાવાસી) ધર્મ જાણતાં છતાં મત્સર કેમ કરે છે? ५३ अइसुटिओ ति गुणसमुइओ ति, जो न सहइ जइपसंस)
सो परिहाइ परभवे, जहा महापीढ पीढरिसी ॥६८॥
અપાર ચારિત્રના વિષયમાં એ દઢ ગુણોથી ભરેલા છે' આવી સાધુની પ્રશંસા જે સાંખી શકે નહીં તે પરભવમાં મહાપીઠ અને પીઠ ઋષિની જેમ હલકા - હીન બને છે. ५४ विगहविवायरुइणो, कुलगणसंधेण बाहिरकयस्स।
नत्थि किर देवलोए वि, देवसमिईसु अवगासो ॥ ७०॥
લડાઈ - વિવાદ ઉપર જેને અભિલાષા છે તેમજ ચંદ્રાદિક સાધુસમુદાયે અને ચતુર્વિધ સંઘે જેને બહાર કાઢ્યો છે એવાને દેવલોકમાં દેવસભામાં પ્રવેશ નથી. તે મરીને કિલ્બિષિયા દેવ થાય છે. ५५ सट्ट वि उजममाणं, पंचेव करंति रित्तयं सभणी
अप्पथुई परनिंदा जिब्भोवत्था कसाया य ॥७२॥
અતિશય (તપક્રિયાનો) ઉદ્યમ કરતા મહાત્માને પણ આ પાંચ બાબતો વ્યર્થ કરે. ૧. આત્મસ્તુતિ, ૨. પરનિંદા, ૩. જીભ, ૪. સ્પર્શનેન્દ્રિય, મૈથુન ૫. કષાય.
