Ratna Manjusha

Author(s): Kantivijay Muni
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 71

૬૨
રત્નમંજૂષા २२६ ठवणकुले न ठवेई, पासत्थेहिं च संगयं कुणइ)
निच्चमवज्झाणरओ न य पेहपमजणासीलो ॥ ३६३॥
(પાસત્ક) ખાસ કામ પડ્યું જોઈતી વસ્તુ જ્યાં વહોરવાની હોય અને ગુરુ હમેશાં જ્યાં વહોરવા ન જાય એવું સ્થાપનાકુલ રાખે નહીં, શિથિલાચારી સાધુ સાથે મૈત્રી કરે, હંમેશાં કુધ્યાન ધ્યાવે, અને (વસ્તુ લેતાંમૂકતાં) પ્રેક્ષણ-પ્રમાર્જન સહજ રીતે ન કરે. २२७ रीयइ दवदवाए, मूढो परिभवइ तह य रायणिए ।
पपरिवायं गिण्हइ, निहुरभासी विगहसीलो ॥ ३६४॥
(પાસત્ય) ઉતાવળો ઉતાવળો ચાલે, આ મૂર્ણ જ્ઞાનાદિ રત્નને લઈને જે ચડિયાતા છે અને વડા છે એવા મહાત્માનો તિરસ્કાર કરે, પારકાની નિંદા કરે, કઠોર વચન બોલે અને (સ્ત્રીકથા આદિ) વિકથા કરે. २२८ विजं मंतं जोगं तेगिच्छं कुणइ भूइकम्मं च ।
अक्ख२-निमित्त-जीवी आरंभपरिग्गहे रमइ ॥ ३६५॥ (પાસF) દેવી-અધિષ્ઠિત વિદ્યા, દેવ-અધિષ્ઠિત મંત્ર, યોગ-ઔષધના મિશ્રણ રૂપ વશીકરણ આદિ ઉપચાર - પ્રતીકાર, રક્ષાવિધાન - એ બધું કરે, નિશાળિયાને અક્ષર શીખવવાને અને જ્યોતિષ ભાખવાને મિષે આજીવિકા કરે, આરંભ (પૃથ્વીકાયાદિ જીવ-નાશ) અને પરિગ્રહને વિશે રતિ (આસક્તિ) કરે. २२९ जेण विणा उग्गहमणुजाणावेइ दिवसओ सुअइ ।
अजिअलाभं भुंजइ इथिनिसिजासु अभिरमइ । ३६६