________________
રત્નમંજૂષા
૬૫ અને તેઓ (એવા બીજા જે અન્યથા આપત્તિગ્રસ્ત હોય) પણ પોતાના શરીરસામર્થ્યથી વ્યવસાય (બાહ્ય પ્રવૃત્તિ) અને વચનનું વૈર્ય અને એનું બળ ગોપવે નહીં અને માયાની રમત ત્યજી દઈને કોઈ પણ રીતે ક્રિયાને વિશે ઉદ્યમ (યત્ન) કરે તો નક્કી તે સુસાધુ જ ગણાય. २३७ अलसो सढोवलितो, आलंबणतप्परो अइपमाई ।
પર્વ ટિગોવિ મત્રરૂ, પ્યાણ સુગોમિ ત્તિ છે રૂટો
આળસુ, માયાવી, અહંકારી, ગમે તેવું બહાનું કાઢવા તત્પર, નિદ્રા આદિ ઘણા પ્રમાદને સેવનારો હોવા છતાં પોતે સારો (સાધુ) છે' એમ જ માને. ર૩૮ જીગો ગોગી, ગુરુસેવી મગવાસ મારો
સંગો પયા, સંગમ-ગારામા મણિમા ૩૮૮
ગચ્છવાસી ૧, જ્ઞાનાદિકની આરાધના કરતો ઉદ્યમી ૨, ગુરુની આજ્ઞામાં રહેતો ગુસેવી ૩, એક જ ક્ષેત્રે ન રહેનારો અનિયતવાસી ૪, ચારિત્રને વિશે અપ્રમત્ત ૫ - આ ગચ્છગતાદિ પાંચને (ઉપરની ગાથામાં દર્શાવેલા) એકાકી આદિ પાંચ (પ્રકારના સાધુઓ)થી વિપરીત (સાધુઓ) જાણવા. એ પાંચ પદના કિક આદિ સંયોગે કરી (બેના સંયોગે ૧૦, ત્રણના સંયોગે ૧૦, ચારના સંયોગે ૫, પાંચના સંયોગે ૧) એમને એક એકથી અધિકા સંયમના આરાધકો તીર્થંકર પ્રભુએ કહ્યા છે. એ પાંચના ૨૬ ભાંગા પાછલી ગાથા પ્રમાણે જાણવા.
