Ratna Manjusha

Author(s): Kantivijay Muni
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 72

રત્નમંજૂષા
૬૩
(પાસત્ય) પ્રયોજન વિના દેવેંદ્ર આદિના પાંચ અવગ્રહની અનુજ્ઞા માગે, દિવસે સૂએ, સાધ્વીજીના વહોરેલા આહાર આદિ વાપરે, સ્ત્રીના (ઊઠ્યા પછી એના) આસન પર બેસે.
૨૨૦૩—ારે પાસવળે સ્વને સિંધા
અપ્પાત્તો ! संथारगउवहीणं पडिक्कमइ वा सपाउरणो ॥ ३६७॥
(પાસસ્થ) સ્થંડિલ, માત્રુ, ગળફો, નાકનો મળ અસાવધાન રહીને પરઠવે, સંથારા કે ઉપધિ ઉપર રહીને અથવા વસ્ત્ર ઓઢીને પ્રતિક્રમણ કરે.
२३१ न करेड़ पहे जयणं तलिआणं तह करेइ परिभोगं ।
चरइ अणुबद्धवासे, सपक्ख- परपक्खओ माणे (३६८ ।
(પાસસ્થ) માર્ગમાં શુદ્ધ આહારપાણી લેવાની નિર્મળતા (જયણા) ન કરે, પગરખાંનો ઉપયોગ કરે, વર્ષા-કાળમાં વિહાર કરે, અને જ્યાં સ્વપક્ષી મહાત્મા અને પરદર્શનીઓ હોય એવા સ્થાનમાં એ રીતે રહે કે જેથી તિરસ્કાર પમાય.
૨૨૨ સ્ôવામ૫-કાળ-મોળો, સોળ વરોળો સમમુળમુખોની, વહુનીવયંજરો મમરૂ । રૂ૮૦)
(પાસસ્થ) પોતાના મનની ઇચ્છાએ વિહાર કરે, ઊઠે, સૂએ, શ્રમણના ગુણને વિશે પ્રવૃત્તિ વિનાનો હોય, ઘણા જીવોનો નાશ કરનારો હોય - આમ પોતાની બુદ્ધિએ કલ્પેલા આચરણ પ્રમાણે ચાલે.