________________
રત્નમંજૂષા
૧૭ ६४ एगदिवसं पि जीवो, पवजमुवागओ अननमणो।
जइवि न पावइ मुक्खं, अवस्स वेमाणिओ होइ ॥१०॥ - એકાગ્ર મનવાળો જીવ એક જ દિવસની દીક્ષા પામેલો હોય તોપણ મોક્ષ પામે. પણ જો મોક્ષ ન પામે તો પણ નિશ્ચિતપણે વૈમાનિક દેવ થાય. ६५ सीसावेढेण सिरम्मि वेदिए, निग्गयाणि अच्छीणि ।
મેયંગસ્સ માવો, નસો માસા વિ પરિવુવિમો૨૨ મસ્તક નીલા વાદથી વીંટવામાં આવતાં મેતાર્ય ભગવંતની માંખો બહાર નીકળી પડી તો પણ તે 28ષીશ્વર મનથી પણ ગુસ્સે ન થયા. १६ जो चंदणेण बाई, आलिंपड वासिणा वि तच्छेइ।
संथुणइ जो अनिंदइ, महरिसिणो तत्थ समभावा ॥१२॥ કોઈ ચંદનથી મહાત્માનો હાથ વિલેપિત કરે અને કોઈ વાંસલાથી છેદી નાખે, કોઈ સ્તુતિ કરે, કોઈ નિંદા કરે, પણ મહાઋષીશ્વર તે સઘળા ઉપર સમભાવવાળા જ હોય.
६७ सीहगिरिसुसीसाणं, भदं गुरुवयणसहहंताणं।
वयरो किर दाही, वायणत्ति न विकोवियं वयणं । ९३। કે ગુરુવચનમાં શ્રદ્ધા રાખતા સિંહગિરિના ઉત્તમ શિષ્યોનું કલ્યાણ થયું. શિષ્ય વરસ્વામી વાચના આપશે એવા ગુરુના વચન અંગે તેમણે કાંઈ વિચાર્યું નહીં, આદર જ કર્યો.
