Ratna Manjusha

Author(s): Kantivijay Muni
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 35

રે;
રત્નમંજૂષા ૨૦૦ પાવહોહસીનો, ભંડારીત્રો વિવાયસીત્રો યો !
ગીવો નિયુઝાત્રિો, નિરસ્થય સંગમે ત્રર૩ ૨૩
બોલીને કલહ કરવો, પોતાની અને બીજા ઉપર ક્રોધ ઉપજાવવો, ઘા કરવો, રાજકુળે જવું-આવવું જેને સહજ છે એવો જીવ સદા રીસથી ભરેલો હોઈ એનું ચારિત્ર નિરર્થક જ પાળે છે. १०१ जह वणदवो वणं दवदवस्म जलिओ खणेण निदहइ। ___ एवं कसायपरिणओ जीवो तवसंजभं डहइ ॥ १३२॥
જેમ વનનો દાવાનળ પ્રજ્વલિત થતો ઉતાવળો, ઉતાવળ ક્ષણમાત્રમાં વનને બાળે એમ કષાયનો પરિણામ પામેલો જીવ તપ અને ચારિત્રને બાળે છે. १०२ पत्थरेणाहओ कीवो, पत्थरं डकुमिच्छई।
भिगारिओ सरं पथ्य, सरुप्पत्तिं विमग्गई ॥१३९॥
પથ્થરથી પ્રહાર કરાયેલો રાંક કૂતરો પથ્થરને જ ડસવા ઇચ્છે, પણ (પથ્થર) નાંખનારની દરકાર ન કરે; જ્યારે સિંહ બાણ પામીને એ બાણ કોણે નાંખ્યું એમ બાણની ઉત્પત્તિ જોઈને બાણ નાંખનારની સામો જાય છે. १०३ अणुराएण जइस्स वि सिआयवत्तं पिआ धरावे ।
तह वि य खंदकुमारो, न बंधुपासेहिं पडिबद्धो ॥१४१॥ પોતે મહાત્મા થયા પછી સ્કંદકુમારને પિતા કનકકેતુ રાજા સ્નેહથી શ્વેત છત્ર ધરાવે છે તોપણ તે સ્કંદકુમાર મુનિ સગાના સ્નેહપાશથી બંધાયા નહીં.