Ratna Manjusha

Author(s): Kantivijay Muni
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 77

૬૮
રત્નમંજૂષા
२४६ जह दाइयम्मि वि पहे, तस्स विसेसे पहस्सयाणंतो । पहिओ किलिस्सइ च्चिअ, तह लिंगायारसुअमत्तो । ४१६ ।
જેમ કોઈએ અમુક દિશામાં કેવળ માર્ગ બતાવ્યો હોય પણ આગળ તે માર્ગની ડાબે જવું કે જમણે જવું, વચમાં કયાં કયાં ગામ આવે આ બધાથી અજાણ એવો વટેમાર્ગુ ભૂખ-તરસ આદિનું કષ્ટ પામે જ. તેમ પોતાની બુદ્ધિ-કલ્પનાથી થતાં વેશ અને આચાર (ક્રિયા) તથા કેવળ (અર્થરહિત) સૂત્રને જ ધરનાર કષ્ટ જ પામે.
२४७ नाणाहिओ वरतरं, हीणोविहु पवयणं पभावंतो ।
ન્ ય ટુાં વંતો, સુકુ વિ પ્યારમો પુરિસો ૪૨૩)
ક્રિયામાં હીન (શિથિલ) અને વાદ આદિ શક્તિમાં જિનશાસનને દીપાવનારો, જ્ઞાનની બાબતે ચડિયાતો એ પુરુષ અવશ્ય વધુ સારો છે. પરંતુ તીવ્ર અને દુષ્કર માસ-ક્ષમણ આદિ તપ કરતો અલ્પજ્ઞાની પુરુષ સારો નહીં.
૨૪૮ નાાહિસ્સ નાણં, પુનરૂ નાળા પ્રવૃત્ત ચળું કે जस्स पुण दोण्ह इक्कं पि, नत्थि तस्स पुज्जए काउं (४२४ ।
જ્ઞાનાધિક પુરુષનું જ્ઞાન પૂજાય છે; કેમકે જ્ઞાનથી ચારિત્ર પ્રવર્તે છે. જેને જ્ઞાન કે ચારિત્રમાંથી એકેય નથી તેનું શું પૂજાય?
२४९ नाणं चरितहीणं लिंगग्गहणं च दंसणविहूणं ।
સંનમઢીમાં ૨ તત્વ, નો ચરૂ નિરસ્થયં તસ્સ ॥ ૪॥