________________
રત્નમંજૂષા
૧૧ ४० कोडीसएहिं धणसंचयस्स, गुणसुभरि या ए कण्णाए।
नवि लद्धो वयररिसी, अलोभया एस साहूणं ॥४८॥
વયરસ્વામી સેંકડો કોડની ધનરાશિ સહિત ગુણિયલ કન્યાના વિષયમાં લોભ ન પામ્યા. અન્ય સાધુઓએ આવું નિર્લોભીપણું રાખવું. ४१ अंतेउरपुरबलवाहणेहिं, वरसिरिधरेहिं मुणिवसहा।
कामेहिं बहुविहेहिं य, छंदिजंता वि नेच्छंति ॥४९॥
ઉત્તમ મુનિઓ અંતઃપુર, નગર, લશ્કર, વાહન, દ્રવ્યભંડાર એમ અનેક પ્રકારના કામભોગથી નિમંત્રિત થતા હોવા છતાં આટલી વસ્તુઓ ઇચ્છતા જ નથી. ४२ दोससयमूलजालं, पुवरिसिविवजिअं जई वंती
अत्थं वहसि अणत्थं, कीस अणत्थं तवं चरसि ॥५१॥
ધન જે સેંકડો દોષોનું મૂળ જાળ છે એને પૂર્વ ઋષીશ્વરોએ ત્યર્યું અને જે અનર્થનું કારણ છે એને વમી નાખ્યું, એને હે શિષ્ય, જો તું ધારણ કરે તો પછી નિરર્થક તપ શાને આચરે છે? ४३ सपरक्कमराउलवाइएण, सीसे पलीविए नियए।
गयसुकुमालेणखमा, तहा क्या जह सिवं पत्तो ॥५५॥
પરાક્રમ સહિત, રાજકુળમાં ઊછરેલા ગજસુકુમાલે પોતાના મસ્તક ઉપર સળગતા અંગારા હોવા છતાં એવી ક્ષમા કરી જેથી તેઓ મોશે પહોંચ્યા.
