________________
૧૫
- રત્નમંજૂષા ५६ परपरिवायमईओ, दूसइ वयणेहिं जेहिं जेहिं परं ।
ते ते पावइ दोसे, परपरिवाई इअ अपिच्छो ॥ ७३॥
અન્યોના દોષ બોલવામાં જેમની મતિ છે તે જે-જે 'વચનોથી બીજાને દોષ દે છે તે તેવા જ દોષ પરભવમાં પામે છે. એ કારણે બીજાનું ફૂડું બોલનાર જોવાને પણ યોગ્ય નથી. ૧૭ થદ્ધા છિદખેઢી, અવળવા સયંમ રવના ___वंका कोहणसीला, सीसा उव्वेयगा गुरुणो ॥ ७४॥ - અક્કડ - ગુરુને નહીં નમનાર, ગુરુનાં છિદ્રો જોનાર, ગુરુના દોષ બોલનાર, પોતાની બુદ્ધિએ ચાલનાર, અસ્થિર, વાંકા, રિસાળ એવા શિષ્ય ગુરુને ઉગનું કારણ બને. .५८ जस्स गुरुम्मिन भत्ती न य बहु माणो न गश्वं न भयं ।
नवि लज्जा नवि नेहो, गुरुकुलवासेण किं तस्स ॥५॥
જે શિષ્યને ગુરુ ઉપર ભક્તિ-સેવાભાવ ન હોય અને અંતરંગ પ્રીતિ ન હોય, એ (ગુરુ) પૂજ્ય છે એવું ગૌરવ ન હોય, ભય, લાજ કે સ્નેહ ન હોય તેને ગુરુકુલવાસથી શું? ५९ रूसइ चोइजतो, वहइ हियएण अणुसयं भणिओ।
नय कम्मि करणिजे, गुरुस्स आलो न सो सीसो ॥७६॥ શિખામણ આપતાં રિસાય, વાર્યા હોય તોયે હૃદયમાં ક્રોધ ધરે, કાંઈ કામ કરે નહીં તેવો (સાધુ) ગુરુને માટે આળઅનર્થરૂપ છે, પણ શિષ્ય તો નહીં જ.
