Shabdarnava Chandrika

Author(s): Shreelal Jain Vyakaranshastri
Publisher: Pannalal Jain Granthamala

Page 266

सनातनजैनथमा लायो।
वन मुखर उपाध्याय शक्तून पाययति। पुत्रांच सीरादेशः सुक्चागमा पविण भरतः। लातं, सप्लीज पर चाक्टं कुल ३माम च गच्छ।पक्षे ना पुस्खातं । (स्कोकिला । पुस्कोकिला । पुमा
अशोको प्रतिपदं ॥१३॥ प्रमेतदुक्तौ संचालयतीति (बनी। पुबली । स्पुना। प प्रसिप रे पो का भवति । अगमाः३ पूर्वा- पुंस्पुत्राखीति कि युगका। बागा। पुंदासा। श्न प्रागा ३न् देवदता ३ 1 अगमा३म् जिन अपर इति किं ! पुंक्षुरः। दत्ता ३ । पथेन । प्रश्नोक्त्योरिति किं ! नव्यप्रधान ॥२॥ नकारस्य पदांतवं प्रामं गच्छ।
स्थाम्परे छवि सी मुकौस्तः प्रशानशब्द विहाय) प्रभा विचारमत्यभिवादेष्वेचोंऽतेदेरादि- भाँच्छादबति । मौष्ठकारीयति । भास्धुडति । दुसरः॥१३५॥ प्रभाविष्वर्षे वाक्यस्यांते वर्तमान- भवाँ धरति । भवाँष्टीकते । भवाँस्तरति । छवीति स्थादिसंज्ञकस्य एचः आकारः पो भवन् इदुत्पर किं ! भवान् करोति । अमशानिति किशान् भाकारः पो भवति । अदास्तमा३ इ । अदाः चिनोति । बम्पर इति किं भवान्त्सरुकः। पटा३ उ । शोभनः खस्वसि आग्निभूता ३ । कास्कान् शाकान्शब्दस्य कानि परे सी शोभन: खल्वसि । पटा३ उ अध्येतव्यं । गृहा मुको निपात्यो । काँस्कान् । कास्कान्पश्य । ३१ उत वसतौ । आयुष्मंती स्तः पुत्रपुत्रा समः स्कसि ॥४॥ ससुटकस्व कमासकारे उप्रभाष्विति किंदिस्यो३घातयिष्यामि त्वां। परे समः सी सुको स्त: । सँस्को । संस्कर्ता। एच इति किं ! भद्रकासि कुमारी३ । अत इति | स्कृप्रहण किं: संस्मरति । सीति कि संचस्कार । किं ? मद्रोऽसि मौः ३ । अदेरिति किं ? अपा- +नः पिरीरुग्वा ॥ ५ ॥ नन्शब्दस्य काश्म् मोदना३म् कन्ये३ । | पकारे परे रीरादेशः रुवागमः पर्वायेण स्तः ।
वचि संघौ ॥१३६॥ एचः स्थाने यो नःपाहि । ३:पाहि । नृन्पाहि । इदुतौ तयोरिदुतोरचिपरे यकारवकारादेशौ स्तः भगवनवत्वषक्तो रिकावऽवस्यौः ॥६॥ संधिविवक्षायाम् । अग्ना३यिदं । पटा३वत्र । एका को रियो भवति तदैवाऽवशब्दस्य च ओत्वं । अचीति किं ? अग्नाश्इ.गतं । पटा३ उगतं । हे भगोः । हे भगवन् । हेमोः ।हे भवन् । हे संधाविति किं अमाश इदं । संधावित्याधिकार- अयो। हे अपवन् । काविति विहे भगवती। श्वाचतुष्टयात् ।
हे भवंतौ । हे अघवंती। . इति जैनेंद्रव्याकरणे शब्दार्णवचन्द्रिकायां
___ बोदाचोशिाजाप्रतात् ओकारादकवृत्तौ पंचमस्याध्यायस्य
च परस्य रेर्यो भवति-अशि परतः । भगोयन तृतीयः पादः।
भोयत्र । कयास्ते । देवामासते । महतोकार कि गोरत्रामशीति विमोसनसिरिति कि'पुनरत्र ।।
+न्योऽस्पष्टःखं ताम्बामकारबकारयोचतुर्थः पादः।
रस्पष्टः स च भवत्यति परतः । भोपत्र । भो पुमः खय्यंऽपरे सीसुक् ॥१॥ पुम इत्ये- मत्र । पटवु पट उ । तपसापरलेति तस्य यदत्यं पाते वर्तमानस्य मम्परे खपि परतः किं ! नयनं ।