Gujarati Farsi Arbi Shabdakosh Part 01

Author(s): Amirmiya H Faruqi
Publisher: Hiralal Tribhovandas Parekh

Page 43

કફલાત ]
[ કબીરે
પણ એવી જ કફની પહેરાવે છે. “ન | કબર, સ્ત્રી ( અ પત્ર ) મુડ૬ દાધારૂં હું કદી કફની, દૂધ દિલ૫ર ટીને તે ઉપર ચણેલું ચણતર કે પત્થર
ન સારૂં ખાક કલાપી. | ની બનાવેલી છે. કફલાત, સ્ત્રી (અ. ભારત Jase | કબરસ્તાન, ન૦ ( અ રાત્રતાના ફાઇ
જામિન થવું.) ભીતે ચુનાનો થર-લેપ ઠેકાણું 45 =કબરોનું ઠેકાણું ) લગાડવા તે. છે, ચુનાને ગિલા. એ જ્યાં મુડદાં દટાતાં હોય તે જગા.
લેપ, તે જાણે ભીંતન જામિન છે માટે. કબલ, અવ ( અ૦ વાર ઇ=પ્રથમ ) ફા, વિ૦ (અo a કિં ગુપ્તપણું) ક્રોધ. પહેલાં.
કારણકે કોધની વખતે માણસની માણ- 1 કબા, સ્ત્રી ( અ યા ' =અમીરોને સાઈ છુપાઈ જાય છે.
એક જાતનો પિશાક) ઓવરકોટ જેવા કફત, સ્ત્રી (અ. FHz કે - ! પિશાક.
tત 8િ8=ઢાંકનાર, દૂર કર- કબાજી, સ્ત્રી ( ફા. બાપ્ત=રમવું ઉપનાર. મુસલમાની શરે પ્રમાણે પાપમાંથી રથી બાજી sjર =રમત, એને ગુજક્ટવા માટે જે પુણ્યદાન કરાય છે તે ! રાતી “ક ઉપસર્ગ લાગવાથી થએલે ફારસીમાં કફાર કે કફારત વપરાય છે). ! શબ્દ) કાર્યનું બગડી જવું તે. સારું કરતાં નુકસાની, હાનિ, ગેરલાભ.
ખાટું થઈ જાય એવું થઈ જવું તે. કબજ, વિ૦ (અ૭ રજ્ઞ . =ઝાલવું ! કબાબ, પુત્ર (ફા વવ ) છું.
કબજ=તેણે લીધું ઉપરથી) સ્વાધીન દેલા માંસની ગોળીઓ કે મુઠી કરી બંધાએલું.
ઘી કે તેલમાં તળ છે તે. કબજ, વિ. (અ) વાવ =પેટમાં કબાબચીની, સ્ત્રી ( સાવ વાક્યની દરદ થવું. ) કબજીઅન.
પ્ત) ચીનીકબાલ, એક કબજાગીરે, વિ૦ (
અ નગોર, ફા- જાતની દવા છે. રસી ગિરિફતન પકડવું ઉપરથી 3-| કુબાલા, પુર (અ. વાત્રા છે' 8 = =કબજે લીધેલ) હવાલા સાથે ઘરેણે માની લેવું ) કબુલ કરવું, દસ્તાવેજ, આપેલું હોય એવું.
સાટું, સાટાખત. કબજાન, પુર (અ --) - કબાહત, સ્ત્રી (અન્ય જાત :44 બજે, હવાલે.
=બુરાઈ ) અડચણ, મુંડાશ. કબજિઆત, સ્ત્રી (અ. કજાત મળીને કબીર, પુવ ( અ લવર ' =મોટા,
નિયત =ઝાડો ખુલાસો ન કબર તે મોટો હતો ઉપરથી ) મહાન..
આવવો તે) રેકાણ, બંધકોશ, મળાવરોધ. | કબીરપંથ, પુo ( અ૦ વાર ) કવિ કુકબજેદાર, વિ(
દસ્ત1 કા | બીરે ચલાવેલો પંથ, પ્રત્યય ) કબજાવાળા. કબી૨૫થી, વિટ (અ) જોર ) કબીર કબજેરાખવું, કિં. ( અ૦ વાર ઉપરથી પંથના અનુયાયીઓ.
ગુજરાતી ક્રિયાપદ ) પિતાને વશ રહે | કબીરે, પુત્ર (અ. વરદ ઈ-મેટો) એમ કહું
સુસલમાન શરે પ્રમાણે ગુનાહના બે પ્રકાર કબજો, પુ (અા જ્ઞાદ ) - છે. નાના અપરાધને સગીરા ને મેદાને બજે, તાબે
કબીરા કહે છે,