Rushimandal Stav Prakaranam

Author(s): Vijaynayvardhansuri
Publisher: Bharatvarshiya Jinshasan Seva Samiti

Page 58

છે' એમ વિચારતાં જાતિસ્મરણ જ્ઞાન વડે ત્યાં પોતે લીધેલી દીક્ષા વગેરે જાણીને ભવથી વૈરાગ્ય પામ્યા અને માતાપિતાને પૂછીને દીક્ષા સ્વીકારી. હરણની જેમ એકાકીપણે ઉદ્યાન, વન આદિમાં વિચરીને અનુક્રમે ૧ મહિનાનું અનશન પાળીને તે મૃગાપુત્રમુનિ મોક્ષલક્ષ્મીને પામ્યા. (તેમને વંદન કરું છું.) (૭૧).
श्लोक : सुच्चा बहुपिंडिय, एगपिंडिओ दट्ठमिच्छइ तुमं ति ।
સારૂં રજુ વૃદ્ધો, સિદ્ધો તદ રૂંવના મુt Iછરા टीका : हे ! बहुपिण्डिक ! एकपिण्डिकस्त्वां द्रष्टुमिच्छति इति श्रुत्वा जाति
स्मृत्वा बुद्ध इन्द्रनागमुनिः तथा सिद्धः मोक्षं गतः ॥७२॥ ગાથાર્થ : “હે ઘણા પિંડવાળા ! એક પિંડવાળો તને જોવા ઈચ્છે છે”
એમ સાંભળી જાતિસ્મરણ જ્ઞાન વડે બોધ પામેલા ઈન્દ્રનાગમુનિ મોક્ષમાં ગયાં. (૭૨).
श्लोक : अम्हाणमणाउट्टी, जावजीवं ति सोउ मुणिवयणं ।
વિંનંત ઘમ્મરું, ગામો પત્તે વૃદ્ધગ ૭રૂા टीका : अस्माकमनाकुट्टिावज्जीवमपि इति मुनिवचनं श्रुत्वा चिन्तन् मनसि
स्मरन् धर्मरुचितापसः प्रत्येकबुद्धयतिर्जातः ॥७३॥ ગાથાર્થ ? અમારે તો જીવનપર્યત અનકુટ્ટી (કોઇપણ જીવની હિંસા
નહિ કરવી) હોય છે. એ પ્રમાણે મુનિનું વચન સાંભળી ચિંતન કરતા-મનમાં યાદ કરતાં ધર્મરુચિ નામના તાપસ પ્રત્યેકબુદ્ધ મુનિ થયા (તમને હું વંદન કુરું છું.) (૭૩)
स्तवप्रकरणम्॥
४७