________________
પાછળ ચાલ્યા આવતા હતા. શરીર જરા ભારે હતું એટલે ગાડા ઉપર બેઠેલા જુવાને કહ્યું : “બાપાજી આવી જાવ ભોર ઉપરબળદ સારા છે એટલે વાંધો નથી.” વહોરાજી બેઠા એટલે જુવાને કહ્યું : આગળ ખાડા ટેકરા આવશે અને તેથી ભોર હાલશે એટલે નાડું પકડી રાખજો. જુવાને ભોરને બાંધેલું નાડું કહ્યું પણ વહોરાજી સમજ્યા ચોરણે બાંધેલાનું ! એટલે ચોરણાનું નાડું પકડીને બેઠા. એટલામાં એક હડદોલો આવ્યો એટલે જુવાને કહ્યું : “બાપા નાડું બરાબર પકડજો.' ત્યારે બાપા બોલ્યા : ફકર મ કર, બરાબર પકડ્યું છે. ગાડું ચાલ્યું અને બાપા ભફાંગ કરતા નીચે પડ્યા. જુવાનને પ્રાસકો પડ્યો કે થયું શું? ગાડું ઊભું રાખ્યું. પાછળ જોયું તો બાપા પડેલા. જુવાને વિચાર્યું કે ભોરનું નાડું તૂટ્યું કે શું ? પણ તે તો બરાબર હતું. એટલે બાપાને કહ્યું : “મેં નહોતું કહ્યું કે નાડું બરાબર પકડી રાખજો.” તો કહે હજુય પકડ્યું છે. જુવાને જોયું તો નાડું પકડ્યું છે ખરું પણ બીજું. નહિ અડવાની વાત પણ કોને? ક્રોધ, ચોરી, વિશ્વાસઘાત, વ્યભિચાર વગેરે ખરાબ કામો કરે તેને નહિ અડવાનું કહ્યું. આપણે એને પકડ્યું ખરું, પણ દેવ જેવા માણસને છોડ્યો. એટલે નીચે પડ્યા છીએ. હવે આપણે જેટલા વહેલા સમજીશું તેટલું આપણું અને સમાજનું કલ્યાણ થશે. • તા. ૯-૧-૧૫૧ : રણમલગઢ - ગોરજ - સાણંદથી નીકળી રણમલગઢ થોડું રોકાઈ ગોરજ આવ્યા. અંતર સાત માઈલ હશે. અહીં એક પ્રસંગ એવો બન્યો કે સ્વાગત માટે ભરવાડ ભાઈઓ ફૂલહાર લાવેલા. તેથી એક રજપૂત ભાઈએ ભરવાડને અપશબ્દ બોલી ગાળ દીધી. આ હકીકત ભરવાડોએ મહારાજશ્રીને કહી. એટલે ભરવાડોના સમાધાન માટે મહારાજશ્રીએ તે ભાઈને બોલાવ્યા. તે ભાઈએ પોતાની ભૂલ માટે માફી માગી અને પાંચ શેર દાણા તે બદલ પરબડીમાં નાખ્યા આથી ભરવાડોને સંતોષ થયો.
આ ભરવાડ અને રજપૂત વચ્ચે એક ઝઘડો ચાલતો હતો, તેમાં ભરવાડની ભૂલ હતી પેલા રજપૂતે કહ્યું, બાપુ ! આપે કહ્યું નીતિ એ જ ભગવાન છે એ ભગવાન સિવાય સાચી લક્ષ્મી રહે નહીં એટલે કોર્ટમાં જાઉં તો મારે સાચું ખોટું બોલવું પડે અને નીતિ ન પળાય એ શબ્દો મેં આપના ધારી લીધા છે. એટલે આપ જેમ કહો તેમ મારે કબૂલ છે. ભરવાડોએ પણ ભૂલ સ્વીકારી અને ભૂલ સાધુતાની પગદંડી
૧૦૫
