________________
શિવામ્ય એટલે જેને લેપ કદાપિ કેઈપણ રીતે કહી શકાય નહીં તેવા. હવે અભાવિત એટલે કેઈ પણ દ્રવ્યથી જે વાસિત કરેલા ન હોય તે આ ઘડાની જેમ શિષ્યના પણ પ્રથમ બે પ્રકાર છે. નવા અને જૂના, તેમાં જે બાલ્યાવસ્થાવાળા હેવાથી અજ્ઞાની હોય અને તેને પ્રતિબોધ કરવાનો આરંભ કર્યો હોય ત્યારે તે નવા કહેવાય છે. તથા જૂના બે પ્રકારના છે. ભાવિત અને અભાવિત, તેમાં અભાવિત એટલે જે પ્રાણી કેઈપણ ધર્મથી વાસિત થયેલ ન હોય તે, ભાવિતના બે પ્રકાર છે એક તો મિથ્યાદનીએ કે પાસસ્થાદિકે વાસિત કરેલા હોય છે, અને બીજા સંવિગ્ન સાધુએ વાસિત કરેલા હોય તે. મિથ્યાત્વી કે પાસસ્થાદિકે વાસિત કરેલા પણ બે પ્રકારના હેય છે-વાગ્ય અને અવાગ્ય, સંવિગ્ન સાધુએ વાસિત કરેલા પણ બે પ્રકારના હોય છે. વાગ્ય અને અવાગ્ય. આ સર્વ પ્રકારે માં જે નવા હેય, જે જૂના છતાં અભાવિત હય, જે મિથ્યાત્વી કે પાસસ્થાદિકે ભાવિત કર્યા છતાં પણ વામ્ય હેય, તથા જે સંવિગ્ન સાધુએ વાસિત કરેલા અવાગ્યે હોય તે સર્વ ગ્ય છે અને બાકીના સર્વ પ્રકારે અગ્ય છે. "
અથવા કુટછત આ રીતે જાણવું અહીં કુટ-ઘડા ચાર પ્રકાના જાણવા-છિદ્રકુટ (જેને તળીયે છિદ્ર હોય તે) ૧, ખંડ કટ (જેને એક બાજુને ખંડ-ઠીબ હેય નહીં તે) ૨, કંડહીન કુટ (જેને કાંઠે ન હોય તે) ૩, તથા સંપૂર્ણ કુટ (જે પરિપૂર્ણ આવચવવાળે હેય તે) ૪. આ પ્રમાણે શિષ્યો પણ ચાર પ્રકારના જાણવા, તેમાં જે શિષ્ય વ્યાખ્યાનની મંડલીમાં બેઠે હેય ત્યારે આચાર્યની કહેલી સર્વ વ્યાખ્યા સમજે, પણ ભણી રહ્યા પછી મંડલીમાંથી ઉઠીને જાય કે તરત પૂર્વાપરના સંબંધની શક્તિ રહિત હોવાથી સર્વ ભૂલી જાય તે છિદ્રકુટ સમાન જાણવો. કેમકે છિદ્રકુટમાં પણ પાણું ભર્યું હોય તે તે જ્યાં સુધી તેજ ઠેકાણ રહ્યો હોય ત્યાં સુધી છિદ્ર પૃથ્વી સાથે દબાયેલ હોવાથી તેમાં પાણી ભર્યું રહે છે, પણ તેને ઉપાડી લઈએ તે નીચેના છિદ્રમાંથી અનુક્રમે સર્વ જળ નીકળી ખાલી થઈ જાય છે. ૧, બીજે જે શિષ વ્યાખ્યાનની મંડલીમાં બેઠો હોય ત્યારે પણ અભાગ,
