________________
(૧૩૦)
( રાહુચુસ) ૭ તથા આઠમા ઉઢાચી રાજાના ઘાત કરનાર (વિનયરત્ન નામના સાધુ) ૮—આ આઠે અભવ્ય કહ્યા છે. ( અહીં તાવના સ્થાપન કરનારને અભવ્ય કહ્યો છે, પણ અન્ય ગ્રંથમાં સાત અભવ્ય કહેલા છે. એટલે કે નાજીવના સ્થાપકને અભવ્યમાં ગણ્યા નથી.) વળી કોઇ ગ્રંથમાં નવ પણ કહ્યા છે. તેમાં ‘નોનીવ 'શુક્રમાદિ (નાજીવ સ્થાપક તથા ગાષ્ઠામાહિલ) એવા પાઠ લખી ગાામાહિલને નવમા ગણ્યા છે. પરંતુ સાત અભવ્ય કહેવા એ ઠીક લાગે છે. કેમકે નાજીવ સ્થાપક અને ગાષ્ઠામાહિલને તા નિન્દ્વવા કહ્યા છે એટલે કે તેઓ સમકિતથી ભ્રષ્ટ થઈ મિથ્યાત્વમાં ગયા છે. તેમને અલભ્ય હાવાના સ’ભવ નથી. ૩૨૯,
૨૧૧ અષ્ટમગળનાં નામ.
दप्पण १ भद्दासण २,
वद्धमाण ३ सिरिवच्छ ४ मच्छ ५ कलसा ६ य । स्रत्थिय ७ नंदावत्ता, लिहिया अठ्ठठ्ठ मंगलया ॥३३०||
દર્પણ (અરિસા) ૧, ભદ્રાસન ૨, વર્ધમાન (ડાભલા)૧ ૩, શ્રીવત્સ ૪, મત્સ્ય યુગળ પ, કળશ ૬ સ્વસ્તિક ૭ અને નંદાવર્ત ૮-એ આઠ મંગળ કહેલા છે. ૩૩૦.
૨૧૨ શ્રાવકનુ કચ્ अनियाणुदारमणओ, हरिसवसविसप्पकंचुअकरालो । पूएइ वीयरायं, साहम्मीसाहुभत्ती य ॥ ३३९ ॥
શ્રાવક નિયાણા રહિત, ઉદાર મનવાળા અને હર્ષોંના વશથી વિકસ્વર થયેલા રોમાંચ કચુકવાળા થઈને વીતરાગની પૂજા કરે અને સાર્મિક તથા સાધુની ભક્તિ કરે, ૩૩૧
૧. એવું ખીજું નામ સુપ્રતિષક, છે
