________________
જે ઘંટી વિગેરે યંત્રમાં પીલાતાં જેમાં નખીયા હોય તે દ્વિદળ કહેવાય છે, તેના બે દળ નીપજ્યા તોપણ તેમાંથી નખીયા ન ગયા તેથી તે દ્વિદળ કહેવાય છે. ૪૦૪, (અન્યત્ર દ્વિદળનું લક્ષણ બીજી રીતે કહેલ છે. )
ર૫૯ મહાવિદેહ ક્ષેત્રના સાધુના આહારનું માન. बत्तीसं कवलाहारो, बत्तीसं तत्थ मूडया कवलो । एगो मूडसहस्सो, चउवीसाए समहिओ य ॥४०५॥
મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં રહેલા સાધુઓને પણ બત્રીશ કવળને આહાર હોય છે, તેમને બત્રીશ મુડાને એક કવી થાય છે, તેથી બત્રીશ કવળનું પ્રમાણુ બત્રીશને બત્રીશે ગુણવાથી એક હજાર અને વીશ મુડા થાય છે, એટલે એક સાધુને એક વખ.તને આહાર હેય છે, ૪૫, (અહીં મુડાનું માપ કેવડું ગણાય છે તે સમજવામાં નથી.) ૨૬૦મહાવિદેહના સાધુઓના મુખનું તથા પાત્રનું પ્રમાણ रयणीओ पन्नासं, विदेहवासम्मि वयणपरिमाणं । पत्ततलस्स पमाणं, सत्तरधणुहाइ दीहं तु ॥४०६॥ | મહાવિદેહ ક્ષેત્રને વિષે સાધુના મુખનું પ્રમાણ પચાસ હાથનું છે, તેના પાત્રના તળીયાનું પ્રમાણ સત્તર ધનુષ દીર્ઘ (લાંબું) હેય છે. ૪૦૬. ( આ પ્રમાણુ ઉભેધાંગુળે સમજવું આપણું કરતાં ૫૦૦ ગણું સુમારે હેવાથી તે ઘટી શકે છે.)
ર૬૧ મહાવિદેહના સાધુની મુખવસ્ત્રિકાનું પ્રમાણ मुहणंतएण तेसिं, सठिसहस्सा य एग लक्खा य । भरहस्स य साहूणं, एयं मुहणंतयं माणं ॥४०७॥
