________________
(ત્યાગ) કરે અથવા વાંકે પણ લે-મિત્ર તરિકે માને નહીં, તથા જે ક્રૂર અને મૂઢ મતિવાળે હેય, તે મનુષ્ય મરીને તિર્યંચ થાય છે, પડેલ
૩ મનુષ્યગતિમાં જવાનાં લક્ષણ. अज्जवमद्दवजुत्तो, अकोहणो दोसवजिओ वाई । न य साहुगुणेसु ठिओ, मरिउंसो माणुसो होइ ॥५४०॥
જે આર્જવ (સરળતા) અને માર્દવ (કમળતા) વડે યુક્ત હેય, ધ રહિત, દ્વેષ રહિત, વાદી (અન્યના ગુણને બોલનાર) હોય અને સાધુના ગુણેમાં રહેલો ન હોય, અર્થાત મુનિપણું ગ્રહણ કર્યું ન હોય તે મનુષ્ય મરીને પણ મનુષ્ય થાય છે. (સાધુપણું લીધેલ હોય તે તો દેવગતિ કે મોક્ષ પામે છે તેથી સાધુપણું પ્રહણ કર્યા વિનાને કહ્યો છે. દેશવિરતિ શ્રાવક પણ દેવ જ થાય છે.) ૫૪૦,
અહીં દેવગતિમાં જનારા છના લક્ષણની ગાથા જોઈએ પણ લખેલ નથી, તેથી સ્થાન શૂન્ય ન રહેવા માટે કર્મગ્રંથ પહેલામાંથી તે સંબંધી ગાથા લખી છે.
૪ દેવગતિએ જનાર છના લક્ષણે. अविरयमाइ सुराउ, बालतवो ऽकामनिजरों जयइ । सरलो अगारविल्लो, सुहनामं अन्नहा असुहं ॥५४१॥
અવિરતિ સમક્તિ દષ્ટિ વિગેરે જેવો તથા બાળતપ-અજ્ઞાન કષ્ટ કરનારા છે અને અકામ નિર્જરા કરનારા છ દેવગતિનું આયુ બાંધે છે. સરલ, ગર્વ વિનાના તેમજ તેવા બીજા ગુણવાળા છે શુભ નામકર્મ બાંધે છે અને તેથી અન્યથા-વિપરીત વર્તનાર છે અશુભ નામકર્મ બાંધે છે. ૫૪,, . . . . . .
અવિરતિ સમ્યકદષ્ટિ એવા મનુષ્ય ને તિર્યંચ દેવાયુ બાંધે છે, તેમાં ઘાલના પરિણામે, સુમિત્ર સજાગે, ધર્મચિપણે, દેશ
