________________
(૧૮૧) કેઇને ત્યાં ધન હોય પણ તે દાન તો ન હોય, કેઇને ત્યાં દાન દેવાતું હોય પણ નિર્મળ (મળ) વચન બોલાતું ન હોય, માટે આ સંસારમાં ધન, દાન અને માન (આદર) સહિત પુરૂષ એટલે ધનનું દાન માન સહિત આપનાર મનુષ્ય ઘણા જ થોડા હોય છે. ૪૫,
તે ઉપર દષ્ટાંત આપે છે. कत्थ वि फलं न छाया, कत्थ वि छायान सीयलं सलिलं। जलफलछायासहिया, तं पिअ सरोवरं विमलं ॥ ४६०॥
કઈ ઠેકાણે વૃક્ષને ફળ હેય પણ સારી છાયા ન હોય, કેઈ ઠેકાણે છાયા હેય પણ શીતળ જળ ન હોય; માટે જળ, ફળ અને છાયા સહિત નિર્મળ સરોવર કેઈક ઠેકાણે જ હેય છે. ૬૦. (નિર્મળ જળવાળા સરેવરને કીનારે છાયા ને કુળવાળા વૃક્ષો હોય તો તે વધારે શાંતિ આપે છે, તેમ ધન, દાન અને માન યુક્ત હેવાથી શોભા પામે છે. ).
ર૮૧ જીવ અને કર્મનું જુદુ જુદુ બળવાનપણું. कत्थ वि जीवो बलिओ, कत्थ वि कम्माइ हुंति बलिआई। जीवस्स य कम्मस्स य, पुवनिबद्धाइं वयराइं ॥४६१॥
કેઈ વખત જીવ-આત્મા બળવાન હોય છે અને કઈ વખત કર્મો બળવાન હોય છે. જીવ અને કર્મને પૂર્વભવના (અનંત
ભવના) બાંધેલા વેર ચાલ્યા આવે જ છે. (કઈ સત્સમાગમાદિકના - કારણથી જીવ પોતાના સ્વરૂપનું ભાન થતાં યથાશક્તિ આત્મવીર્યને ફેરવે છે ત્યારે કર્મનું જોર ચાલતું નથી. અને કુસંગાદિકને લીધે જીવ મિથ્યાત્વ અવિરત્યાદિકની ક્રિયામાં મગ્ન થાય છે ત્યારે તે પિતાના સ્વરૂપને તથા સામર્થ્યને ભૂલી જવાથી કાંઈપણ કાર્ય સ્વતંત્ર કરી શકતો નથી, તેથી તે કર્મને જ આધીન રહી તે કુર્મ જેમ નચાવે તેમ નાચ કરતે ભવમાં ભ્રમણ કર્યા કરે છે.) ૪૬૧,
