________________
(૧૮) વિરતિ ગુણે, સરાગ સંયમે વૈમાનિકનું આયુ બાંધે. '
બાલતપ એટલે દુઃખગતિ, મેહગર્ભિત વૈરાગે કરી દુષ્કર કષ્ટ, પંચાગ્નિસાધન, રસપરિત્યાગાદિક અનેક પ્રકારના મિથ્યાત્વયુક્ત તપકર, સનિદાન અને ઉત્કટ એટલે અત્યંત આકરા રે કે ગા તપ કરતા અસુરાદિક યંગ્ય આયુ બાંધે,
અકામ નિર્જરાએ-અજ્ઞાનપણે ભૂખ, તુષા, ટાઢ, તાપ, રેગાદિક કષ્ટ સહેતો, સ્ત્રી અણુમીલતે શીલ ધારણ કરતાં વિષયસંપત્તિને અભાવે વિષય અણુસેવ ઈત્યાદિકવડે થતી અકામ નિર્જરાએ તથા બાલમરણમાં કઈક તત્રાયોગ્ય શુભ પરિણામે વર્તત રત્નત્રયી વિરાધનાએ વ્યંતરાદિ ગ્ય આયુ બાધે,
આચાર્યાદિકની પ્રત્યુનીકતાએ કિવીષિકાયુ બાંધે, તથા મુગ્ધપણે મિથ્યાત્વીના ગુણ પ્રશંસતે, મહિમા વધારતે પરમાધામીનું આયુ બાંધે,
એ પ્રમાણે આયુકર્મના બંધહેતુ જાણવા, અકર્મભૂમિના મનુષ્યને અણુવ્રત, મહાવ્રત, બાલતપ, અકામનિર્જરાદિક દેવાયુના બંધહેતુ વિશેષ કેઈ નથી, તેમજ તેમાં કેટલાક મિથ્યાત્વી પણ હેય છે તેથી તેને કેવાય કેમ સંભવે? એમ કઈ પ્રશ્ન કરે તેને માટે શીળપાલન, સરલપણું, કષાયની મંદતા વિગેરે તેને દેવગતિના બંધહેતુ સમર્જવા એમ કહેલું છે, ૫૪,
(ઉપરની બીજી અરધી ગાથા શુભ અશુભ નામ કર્મના બંધ માટે છે તેથી તેનો વિશેષાર્થ લખવામાં આવ્યું નથી.)
૩૩૧ છલેશ્યાવાળા છના દષ્ટાંત. मूल १ साह २ प्पसाहा ३,
गुच्छ ४ फले ५ पडियजंबु ६ भक्खणया । सव्वं १ माणुस २ पुरिसे ३,
साउह ४ झुझंत ५ धणहरणा ६ ॥ ५४२॥
