________________
(૩૫) તે દ્વારિકા નગરીમાં પ્રથમની જેમ ફરીને રેગની ઉત્પત્તિ થઈ તે જાણું કૃણે પિતાની સભામાં તે ભેરી વગડાવી, પરંતુ તેને શબ્દ સભાની અંદર પણ પૂરે સંભળાય નહીં. ત્યારે કૃષ્ણ પિતે તે ભેરીને જોઈ તે દરિદ્ર માણસની કથા જેવી દીઠી, તેથી કૃષ્ણ તેના જાળવનારપર કેધ કરી તેને વિનાશ કર્યો. પછી ફરીથી મનુષ્યપરની અનુકંપાને લીધે કૃષ્ણ પૈષધશાળામાં જઈ અઠ્ઠમ તપ કરી તે જ દેવને આરાધે, એટલે તે દેવે પ્રત્યક્ષ થઈ આર. ધિવાનું પ્રયોજન પૂછયું, કૃષ્ણ સર્વ વૃત્તાંત કહી બીજી ભેરી માગી, તે દેવે પણ આપી. તે ભેરી કૃષ્ણ વાસુદેવે સારી રીતે પરીક્ષા કરી નિશ્ચય કરેલા બીજા આમ સેવકને જાળવવા આપી. તેણે તે ભેરી લોભાદિકને આધીન ન થવાથી અખંડ રાખી, તેથી સર્વ પ્રજા ચિરકાળ સુખી થઈ ઈત્યાદિ.
આ દતને ઉપનય આ પ્રમાણે છે-ભેરીને ઠેકાણે જિનપ્રવચનના સૂત્રાર્થ જાણવા જેમ ભેરીને શબ્દ સાંભળવાથી રેગને નાશ થાય, તેમ સિદ્ધાંતના શબ્દો સાંભળવાથી પ્રાણુઓના કર્મને વિનાશ થાય છે. જે શિષ્ય મૂળ સૂત્ર તથા અર્થને વચ્ચે વચ્ચે ભૂલી જઈ તે સ્થાને બીજા બીજા સૂત્ર અર્થને જોડી દઈ કથા સમાન કરે છે, તે ભેરી વગાડનાર પહેલા પુરૂષ જે જાણ આ શિષ્ય એકાંતપણે અયોગ્ય છે અને જે શિષ્ય આચાર્યો (ગુરૂએ) કહેલા સૂત્ર તથા અર્થને બરાબર યથાર્થ ધારી રાખે છે, તે પાછળના ભેરી જાળવનાર પુરૂષ જેવો જાણ. આ શિષ્ય એકાંતપણે ગ્ય છે. ૧૬ ૨
શકેઈ આભીર પિતાની ભાર્યા સહિત ધી
વેચવા માટે ગાડામાં ઘીનાં પાત્રો ભરી પાસેના નગરમાં ગયા. ચાટામાં આવી વેપારીઓની દુકાનેમાં ઘીનું સાટું કરવા લાગે છેવટ એક વેપારીની સાથે ઘીનું સાટું નક્કી કર્યું, પછી તે આભીર ગાડામાં રહી ધીના માપવાળા ના ઘડે ભરી ભરીને નીચે ઉભી રહેલી આભીરીને આપવા લાગ્યો અને તે આભીરી વેપારીને આપવા લાગી. તેવામાં એક વખત દેવા લેવામાં બરાબર ઉપગ નહીં રહેવાથી તે ઘીના માપનો ઘડે
યll
