Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रियदर्शिनी टीका अ. १८ महापत्रकथा
२०५ निग्रहीतु न दाऽपि शक्ता अभूान । सिंहालस्यानिग्रहणाद् स्टो महापद्मो नमचि मुवाच-अस्य सिंहालस्य कमपि निग्रहोपाय जानासि ? म उवाच-जानामि तनिग्रहोपायम् । तदा प्रमुदितेन महापमेन समादिष्टः स सैन्यमादाय सिंहचलस्य राज्य रुदवा युक्त्या तदुर्ग भड्तवा त पद्मा महापद्मसन्निधो समानीतवान् । सतुष्टो महापद्मो नमुचिं माह-त्वया मम महात्कार्यमनुष्ठितम् , अतः कमपि वर तृणुष्व । तदा नमुचिना प्रोक्तम्-तिष्ठतु वरो भग्लोशे । यदा जय इसको पकटने का मौका आता तो यह अपने दुर्ग मे छिप जाता। इस से महापद्म के सैनिकजन इसको पकडने के लिये लालायित होने पर भी पकड नहीं सकते थे। महापम राजा इस राजा पर विशेष रूप से मष्ट रहा करता था। वह चाहता था कि किसी भी तरह से यह पकडा जाय । एक दिन महापद्मने नमुचि से कहा-कहो सिंहसल को निग्रह करने का भी कोई उपाय जानते हो । हाँ! क्यों नहीं जानता हूँ-अवश्य जानता है। राजाने प्रसन्न होकर तब इस से कहा तो फिर क्या देर है पकड लाओ इसको यहा पर । राजाकी आज्ञा पाते ही नमुचिने सैन्य को साथ लेकर सिंबल के राज्य में जाकर घेरा डाल दिया और उसको सब तरफ से रोक लिया। पश्चात किसी युक्ति से उसके दुर्ग को फोडफाडकर उसको बाध लिया और बाधकर वह महापद्म राजाके पास उसको ले आया। इस से राजा नमुचि के ऊपर बडा प्रसन्न हुआ और बोला-नमुचि ! तुमने मेरा घडा भारी असाध्य कार्य साधित कर दिखाया है अतः जो तुम्हारी જ્યારે તેને સામને વતે અને પકડાઈ જવાતે પ્રસંગ આવો ત્યારે પિતાના દુમાં છુપાઈ જતો મહાપદ્મના સૈનિકેના અનેકવિધ પ્રયાસો છતા તે પકડી શકાતે નહીં મહાપદ્મ રાજા એ રાજા ઉપર ખૂબ ગુસ્સે રહ્યા કરતા અને ઈચ્છતા હતા કે કંઈને કોઈ ઉપાયે પણ એને પકડી લે એક દિવસ મહાપદ્ધ રાજાએ આ "ાત નમુચિ મત્રીને કહીં કે, તમે નિ હબલને પરત કરવાને કઇ ઉપાય જાણે છે ? નમૂચિએ હકારમાં જવાબ આપે આથી રાજાએ પ્રસન્નચિત્ત બનીને કહ્યું કે તે પછી શા માટે વાર કરે છે? જાઓ પકડી લો નમુચિને એટલુ જ જોઈતુ હતુ તે સન્યને સાથે લઈને સિ હબલના રાજ્ય ઉપર ઘેરો ઘાલ્ય અવરજવરના માર્ગો રેકી લીધા આ પછી યુક્તિથી તેના દુર્ગને તેડીફાડીને તેને પકડીને બાધી લીધો અને મહાપદ્મ રાજાની સામે લાવીને રજુ કરી દીધે આથી રાજા નમુચિ પ્રધાન ઉપર ખૂબ જ પ્રસન્ન થયા અને કહ્યું, તમે એક ઘણું જ મહત્વનું
