Book Title: Laughing Men
Author(s): Gopaldas Jivabhai Patel
Publisher: 

View full book text
Previous | Next

Page 267
________________ પ્રેમી જોઇએ! પતિ નહિ! 239 ઉપરનું લાલ સીલ એકદમ દેખાય તે રીતે મૂકેલું હતું. લાલ સીલ એટલે રાણીજીનું સીલ. સ્નાનગૃહના જે સોફા ઉપર એ બંને બેઠેલાં હતાં ત્યાંથી હાથ પહોંચે એટલે દૂર જ એક તખતી ઊઘડી હતી. ડચેસે એ બાજુ જરા ઢળીને હાથ લંબાવ્યો, અને બીજો હાથ વિનપ્લેઈનના ગળાની આસપાસ વીંટાળીને ટેક લીધો. ટોકરી હજુ રણકક્યા કરતી હતી. લંબાવેલા હાથે તેણે પેલે કાગળ ઉપાડી લીધો અને પેલી તખતીને પાછી ધકેલી વાસી દીધી. તરત પેલી ટોકરી રણકતી બંધ થઈ ડચેસે લાલ સીલ તેડયું અને પરબીડિયું ઉઘાડયું. તેમાંથી ગડી કરેલા બે કાગળ કાઢી ખાલી પરબીડિયું વિનપ્લેઈનના પગ પાસે નાખ્યું. પરબીડિયા ઉપર H પ્રતિ, નામવા જ્ઞાસિયાના એવું સરનામું લખેલું દેખાતું હતું. ગડી કરેલા બે કાગળમાં એક ઉપર ચાન્સેલરીનું લીલું સીલ હતું. ઉમરાવ લોકેનું સીલ લીલા રંગનું હોય. બીજે કાગળ નાને હતું. ડચેસે કંટાળો દર્શાવવા હઠ લાંબા કર્યા : “એ રાણી વળી બેઠી બેઠી શાના કાગળ મોકલે છે? એ સ્ત્રી લેકેનો આનંદ બગાડવા જ - જન્મી છે !" પેલી નાની ચિઠ્ઠી રાણીના હસ્તાક્ષરમાં જ હતી. ડચેસે વનપ્લેઈનને પૂછયું, “તમને વાંચતાં આવડે છે ?" શ્વિનપ્લેઈને હા કહી એટલે તરત ચેસ બોલી ઊઠી, “રાણું મને શું લખે છે, તે તમે જ મને વાંચી સંભળાવો. તમારાથી મારે કશું છાનું નથી.” . વિનપ્લેઈને પેલો કાગળ તેના હાથમાંથી લીધે અને લાગણીથી ધ્રુજતા કંઠે વાંચી સંભળાવ્ય -

Loading...

Page Navigation
1 ... 265 266 267 268 269 270 271 272 273 274 275 276 277 278 279 280 281 282 283 284 285 286 287 288 289 290 291 292 293 294 295 296 297 298 299 300 301 302 303 304 305 306 307 308 309 310 311 312 313 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328