________________ લાફિંગ મેન પણ તરત જ ક્વિનપ્લેઈનને જાણીને અવાજ તેને સંભળાયો. વિનપ્લેઈને પોતાને ગાવાને ભાગ ગાઈ સંભળાવ્યું. તે જ વખતે તેને હાથ ગ્વિનપ્લેઈનના માથાને અડ્યો અને તરત તે ચીસ પાડી ઊઠી, “ગ્વિનલેઈન !" ગ્વિનપ્લેઈને તેને પિતાના બાહુમાં સમાવી દીધી. “જીવત છે,” ઉર્સસ બોલી ઊઠયા. પણ ડિયાએ તરત પિતાનું માથું ગ્વિનપ્લેઈનના ગાલ તરફ નમાવીને કહ્યું, “તમે નીચે ઊતરી આવ્યા ! આભાર !" ક્વિનપ્લેઈને તેનાં કપડાંને ચુંબનથી છોઈ દીધાં. “હા, હા, હું ગ્વિનપ્લેઈન છું. વહાલી, જેને આત્મા તું છે તે, સાંભળ્યું ? તું જેની બાળકી, પત્ની, તારિકા, અને પ્રાણ છે, તે હું. હું જ . અહીં આવ્યો છું અને તને મારા બાહુમાં ધારણ કરી રહ્યો છું. હું છવ છું અને તારો જ છું. હું તે બધું ખતમ કરવાની અણુ ઉપર આવ્યા હતા, પણ ભલું થજે હેમોનું. તે મને અહીં લઈ આવ્યો. એક ક્ષણની જ વાર હતી. પણ એ બધી વાત હું પછી તને કહીશ. અત્યારે તે તું મને ક્ષમા કર અને મારી સાથે જીવવા કબૂલ થા, હંમેશ માટે. હવે કશી વસ્તુ આપણને છૂટાં પાડી નહિ શકે. હું નરકમાંથી આવ્યો છું, સ્વર્ગમાં ફરીથી. તું કહે છે કે હું ઉપરથી નીચે આવ્યો છું, ના, ના, હું નીચેથી ઉપર આવ્યો છું. હવે હું આવ્યો છું, અને આપણે હંમેશને માટે સાથે રહીશું. આપણે ફરી ભેગાં થઈશું એવું કોણ કહી શકત? પણ બધું અનિષ્ટ પૂરું થયું. હવે આપણે માટે સુખ જ સુખ રહેશે. હવે કમનસીબ આવીને આપણને જુદાં નહિ પાડી શકે. હું બધી વાત તને પછી કહીશ. આપણે હોલેંડ જઈએ છીએ, ત્યાં આપણે લગ્ન કરીશું. હવે કશી પંચાત નથી.”
