________________
(૧૭૯) ને તેણે (મેઘે) શીખવવા મડિલી પિતાની પ્રિયાને પણ પ્રસન્ન થઈ શીખવવા લાગ્યો–૨૧
જે રાસ સ્ત્રીઓ શીખેલી તે ફરી ગાવા લાગી, ને સ્ત્રીઓને ગવરાવવા લાગી; ને તમે હીચ શીખ્યાં હો તો લાવો હું શીખું એમ પરસ્પર બલવા લાગી–૨૨
જ્યારે આકાશમાં મેઘ છવાયા, ને તેની પાસે બગલીઓનાં ટોળાં ભમવા લાગ્યાં, ત્યારે મિયા મૂછ મા પામો એમ ચિરકાલ ધ્યાન કરી, જ્યાં હતા ત્યાંથી પથિકો નીકળ્યા, ને માર્ગમાં કષ્ટ પામ્યા –૨૩
હે મેઘ જે તું અહીં ન હતા તે તરાની પરમ પીડાથી પીડાતા મારું શું થાત ? માટે ચિરકાલ રહે, એમ, પત્રથી ટપકતાં બિંદુની પણ ઇચ્છા કરતે ચાતક વદતો બેઠે છે–૨૪
શમમાત્રને મથનાર, શરથી જગતને છાઈ નાખનાર, પ્રીતિનો પતિ, ને રતિનો વરેલો મિય, એવા કામદેવે જય પામવા માટે ધનુને કંપાવવા માંડચું–૨૫
હે નાથ ! તટને વિદારતી ને વૃક્ષોને પડતી નદી આપ સુખે તર્યા આપને હવે રતિસુખ વસો, અને વિસ્તરો, એમ પથિકને મિયા કહેવા લાગી-૨૬
ભમરો બધે પથરાયા ને કદંબનાં પુષ્પને છાઈ નાખ્યાં, ઇન્દ્રધનુષુ ખેંચાયું ને આકાશ તેથી છવાયું, તથા પૃથ્વી વિસ્તાર પામતી લીલોતરીએ છવાઇ-ર૭
પૂર્વે ચિરકાલ તજવાથી વિસ્મરાયલી કેકાને, નત્યલીલા, જો, હે કાંત? તમને સાંભરતી હોય તો કેકા વિસ્તારોને નત્યકરો, એમ જાણે મયૂરીએ પોતાના પ્રિયને કહે છે–૨૮