________________
(૧૯૮)
નારાનાં પગલાં એ ચાલીને હું, જેમ પૂર્વ તીર્થંકરને માર્ગે ચાલી તે પછીના તીર્થંકર થાય, તેમ ભદ્રકતા થઇ શકયા છું-૬૮-૬૯-૭૦
હે પ્રિયવંદ ! તું પરંતપ છે, ને મારૂ માને તે શત્રુને તાપ ક૨નારૂ એવું આ રાજ્ય ગ્રહુણ કર, કે જેમ ભયકર મેઘકાલમાં તીર્થકરના વ્રતવાળા કોઇ કરેછે, તેમ હું, મુક્તાહાર વિહાર થઇ, સત્યમાર્ગના અંગિકાર કરી, સર્વને અભય આપી, મુક્િત માટે પ્રયત્ન કરૂ–૯૧—૯
શાંતિના વિષયમાં, અલ્પ અન્ન રાંધનારાને મિતાહાર કરનારા ઋષમાને પણ પરાજય પમાડનારો કુમાર, નખ શેકાઇ જાય એવી યવાગૂ જેવુ રોગને ટાળનારૂ વચન ખેલ્યા—૭૩
હે મહા સમુદ્ર જેવા ગંભીર ! આપના આગળ ખેલવાનુ મારૂં ગજું નથી; છાણાંને ઉરાડનારા મહાવાત આકાશને અડકેલાં શિખરવાળા પર્વતને શું કરી શકે ?—૯૪
પરમભક્ત એવા હું આવા ખલ છું એમ, હે વિશ્વભરાપતે ! આપને કોણે કહ્યુ` કે હે પૃથ્વીના વિષ્ણુ જેવા ! સર્વ વાત સહન કરતા છતા પણ આપે આવી આજ્ઞા કરી ?-૭૫
શત્રુને તપનાર, તથા શત્રુના સહેનાર, ધનંજય જેવા, અને અર્થીને જેમણે લક્ષ્મી આપેલી છે એવા, મારા તાત, પોતેજ રાજ્ય કરા—૭૯
રથતર સામ ગાનાર જેવા મધુર ધ્વનિવાળા ! હું વનિપુર દર જે મારા દાષ આપને ભગંદરની પેઠે પીડા કરતા હેાય તે કહેવાની કૃપા કરો—૭૭
અયોગ્ય ગણવા યોગ્ય એવા મને કદાપિ સ્નેહાધિયથી આપ ચોગ્ય માનતા હે, તાપણ હે મિતભાષણ કરતા મહારાજ ! આ આજ્ઞા તા મારા શરીરને કંપાવે છે—૭૮
